پژوهشگران "دانشگاه کوئینزلند"(University of Queensland) استرالیا در مطالعه اخیرشان یک آنزیم خاص را که در گسترش بیماری آلزایمر نقش دارد، مورد هدف قرار دادند.
به گزارش هفته نامه پزشکی امروز به نقل از ایسنا
و به نقل از گیزمگ، شناخت مکانیسمهای دقیق بیولوژیکی که منجر به بیماری آلزایمر میشود هنوز هم یک موضوع منحصر به فرد در تحقیقات علمی است اما دو عامل که معمولاً با شروع بیماری در ارتباط هستند عبارتند از التهاب و تجمع پلاکها در مغز.
پژوهشگران استرالیایی در مطالعه اخیرشان آنزیمی را شناسایی کردهاند که به نظر میرسد در بروز هر دو عامل نقش داشته باشد. به گفته پژوهشگران خارج کردن این آنزیم از معادله میتواند تجمع و گسترش این نشانگرهای زیستی اولیه را کاهش داده و آنها را همانند اول منظم و سالم کند.
ایجاد پلاکهایی مانند "آمیلوئید بتا" در مغز به عنوان یک عامل اصلی در شکل گیری بیماری آلزایمر شناخته میشود، اما بدن برای مقابله با این مشکل اقدامات دفاعی خود را انجام میدهد. در تحقیقات جدیدی که توسط دانشمندان "موسسه مغز دانشگاه کوئینزلند"(QBI) انجام شده است، مشخص شده است که آنزیمی به نام "dPI۳K" در هر دو فرآیند دست دارد.
دکتر "رامن مارتینز-مارمل"(Ramón Martínez-Mármol) گفت: در سلولهای عصبی، آنزیم dPI۳K یک پپتید سمی تولید میکند که در پلاکهای مغز بیماران مبتلا به آلزایمر تجمع مییابد و باعث تخریب تدریجی مغز میشود. مطالعه ما نشان میدهد که آنزیم مذکور همچنین در ترشح یکی از مهمترین پروتئینهای سیگنالینگ درگیر در التهاب نیز نقش دارد.
هنگامی که پژوهشگران آنزیم را به عنوان عامل ایجاد پلاک مغز و التهاب شناسایی کردند، تیم شروع به انجام آزمایشهایی برای متوقف کردن آن کردند. دانشمندان برای اولین بار با آزمایش بر روی موشها دریافتند که از بین بردن این آنزیم یک روش مؤثر در کاهش پلاک و التهاب است. آنها همچنین برخی داروها را نیز استفاده و مشاهده کردند که آنها با تاثیر گذاشتن بر آنزیم dPI۳K میتوانند علائم مذکور را کاهش دهند.
مارمل در ادامه افزود: ما دارویی را پیدا کردیم که نه تنها این آنزیم را مورد هدف قرار میدهد بلکه پیشتر برای درمان سرطان خون نیز مورد استفاده قرار گرفته است. ما از آن برای معالجه سلولهای گرفته شده از موش مبتلا به این بیماری استفاده کردیم و دریافتیم که با مصرف آن حرکت پپتید سمی در داخل سلولها کاهش مییابد. چالش درمان بیماری آلزایمر در موشها یا افراد این است که هر درمانی باید از سد خونی مغزی عبور کند.
سد خونی مغزی سدی نیمه نفوذپذیر است که سلولهای مغز را از رگهای خونی که از طریق آن عبور میکنند، جدا میکند.
مارمل گفت: ما اکنون مشتاق هستیم که با محققان دیگر همکاری کنیم تا چگونگی ارسال دارو از طریق سد خونی مغزی را بررسی کنیم.
یافتههای این مطالعه در مجله "Journal of Neuroscience" منتشر شد.
انتهای پیام
ثبت نظر