نتایج پژوهش جدیدی که در دانشگاه ورمانت انجام شده آشکار ساخته است مردان میانسالی که مقدار زیادی ورزش و نرمش قلب وعروق میکنند درمعرض خطر کمتر ابتلا به سرطان کولورکتال و ریه میباشند. افزون بر این، افرادی که نرمش میکنند کمتر ازسرطان پروستات میمیرند (باوجودی که احتمال ابتلا به این بیماری مشابه است).
طبق نظر مصنف اصلی این بررسی «درعین حال که ضعف درتناسب جسمی از عوامل پیشگوییکنندهی شناختهشدهی بیماری قلب و عروق درآینده است ولی بررسی حاضر، نخستین بررسی درزمینهی کندوکاو تناسب اندام بهعنوان عامل نشانهی پیشآگهی احتمال بروز سرطان درآیندهاست.
این یافتهاین نکته را روشن میکند که لازم است به بیماران توصیه شود که برای رسیدن به حد مطلوب تناسب جسمی باید نرمش کنند و تنها کافی نیست که به آنها گفته شود نیاز به ورزش دارند و به خلاف رفتار ورزشی که تنها به گزارش بیمار مربوط میشود، تناسب جسمی را میتوان به صورت عینی و صحیح درمؤسسات بالینی اندازهگیری کرد.
درمجموع، تعداد17049مرد دراین بررسی شرکت کردند. هریک از این افراد درسن متوسط50 سالگی از سنجش تناسب قلب و عروق انستیتوی کوپر Cooper Institute استفاده کردند. این آزمون شامل راه رفتن با انواع سرعتها و بلندهای مختلف روی تردمیل بود.
سیرپیشرفت این مردان برحسب نسبت نرخ متابولیک(سرعت مصرفانرژی)که موسوم به معادلات متابولیک یا MET بود ثبت میشد.
شرکتکنندگان بر اساس میزان تناسب به گروههای متفاوتی تقسیم شدند. سپس پژوهشگران سابقهی طبی این افراد را آنالیز کردند تا مشخص شود آیا دچار سرطان ریه، کولورکتال یا پروستات شدهاند.
دراین بررسی، مردانی که در دههی چهل بوده وآزمون تناسب 5/13دقیقه را پایان برده بودند و مردان50 سالهیی که کمتر از11 دقیقه آزمون را انجام داده بودند در پائینترین پنجهی تناسب جا داده شدند.
درطول پیگیری20 تا 25 سال، مجموع در2332مرد سرطان پروستات، 277 نفر سرطان ریه و در276 نفر سرطان کولورکتال تشخیص داده شد.
پژوهشگران نتایج بررسی را از نظر عواملی مانند BMI، عادت به سیگار وسن تطبیق دادند.
درمردانی که تناسب جسمانی بیشتر داشتند و فعالتر بودند نسبت به آنها که ابداً فعالیتی نداشتند احتمال سرطان ریه و سرطان کولورکتال به میزان68 و 38٪ کاسته شده بود.
پژوهشگران دریافتندکه فعالیت جسمی هیچ تأثیری برنرخ تشخیص سرطان پروستات ندارد.
با وجودی که نشان داده شدهاست نرمش سبب کاهش احتمال مرگ به علت سرطان پروستات میشود، نتایج پژوهش پیشین حاکی از آن بود درمردان دچارسرطان پروستاتی که به شدت ورزش میکنند درمقایسه با سایر مردان مبتلا ، احتمال قابلتوجه کاهشمرگ ناشی ازبیماری دیده میشود.
مردانی که زمان دچار شدن به سرطان ازنظر جسمی متناسب بودهاند از نرخ بقای حیات بیشتر و احتمال مرگ کمتر به علت سرطان درمقایسه با مردانی برخوردار بودهاند که تناسب اندام نداشتند. درواقع افزایش یک امتیازی MET درمیزان تناسب با 14٪کاهش احتمال مرگ به علت سرطان و نیز کاهش23 درصدی مرگ به علت بیماری قلبوعروق همراه است.
افزون بر این، پژوهشگران اظهار داشتهاند بیمارانی که تناسب اندام نداشته و چاق هم نیستند، درمعرض افزایش خطر بیماری قلب وعروق قراردارند و پیشنهاد میشود به ایشان آگاهی داده شود، تناسب اندام براحتمال خطر تأثیر دارد.
نشان دادهشده نرمش دارای آثار عظیم سودمند برافراد دچار سرطان است و نیز ثابت شده احتمال رجعت سرطان یا ایجاد سرطان دیگر را به حداقل میرساند.
این بررسی مهم تناسب قلبی تنفسی را به عنوان عامل پیشگوی مستقل و قوی احتمال بروز سرطان و پیش آگهی آن درمردان به اثبات رسانده است. درعین حال که برای تعیین وجود روندهای مشابه در ارتباط با سایر سرطانها و درمیان خانمها به انجام پژوهش بیشتر نیاز است ولی این نتایج حاکی ازآن است که انسان میتواند با استفاده از تغییرات نسبتاً اندک درشیوهی زندگی ازاحتمال بروز سرطان بکاهد.
J Clin Oncol;2013 May 17,31
ثبت نظر