شماره ۱۰۰۱
فرشته صداقت - فیزیوتراپیست
تشخیص سریعتر و پیشرفتهای طبی به آن معنی است که بسیاری از جان بهدربردگان ازسرطان، زندگی طولانیتری دارند. اکنون، نتایج یک بررسی جدید روی بیشاز 1000 مرد جان بهدربرده ازسرطان حاکی ازآن است که دارابودن فعالیت جسمانی سالهای بیشتری به زندگانی این افراد میافزاید.
محققان این بررسی که از پژوهشگران دانشکده ی طبهاروارد و دانشکدهی طب دانشگاه Loyola در شیکاگو هستند یافتههای خود را درشمارهی ژانویهیJournal of Physical Activity & Health به چاپ رساندهاند.
این پژوهشگران دادههای 1021 مرد جان بهدر برده از سرطان را آنالیز کردهاند که در بررسی سلامت فارغالتحصیلان هاروارد شرکتکرده بودند.
این شرکتکنندگان در فاصلهی 1916تا1950 برای تحصیل وارد این دانشگاه شده بودند. متوسط سن مردان شرکتکننده وقتی درمورد فعالیتهای جسمی بهسال 1988، یعنی حدود 6 سال پساز تشخیص سرطان خود پرسشنامه پُرمیکردند71سال بود. دراین بررسی مردانی که دچار سرطان غیرملانومی پوست بودند، شرکت داده نشدند.
در پرسشنامه ازاین مردان نهتنها درمورد ورزش یا فعالیت تفریحی سوال شده بود بلکه درمورد فعالیت کلی ازجمله راه رفتن و بالارفتن ازپلکان پرسش شده بود. سپس به سال 1993، این دادههای فعالیت جسمی روزآمد شد. درطول پیگیری که تا 2008 ادامه داشت، پژوهشگران درمیان شرکتکنندگان، تعداد 777 مورد مرگ یافتند که 335 مورد آن به علت سرطان و 190 مورد به سبب بیماری قلب وعروق بود.
درآنالیز دادهها، پژوهشگران برحسب مقدار کیلوژول درهفتهی سوختهشده طی فعالیت جسمی، گروهها را دسته بندی کرده و پیوند میان این گروهها و نرخ مرگ را مورد بررسی قراردادند. درمدت پیگیری احتمال مرگ درمردانی که بیشتر نرمش میکردند بسیار کمتربود.
بعداز تطبیق ازنظر سن، شاخص جرم بدن(BMI)، استعمال دخانیات، جیرهی غذایی ومرگ زودرس والدین، پژوهشگران دریافتند مردانی که کیلوژول بیشتری بهوسیلهی نرمش در هفته سوزاندهاند (بیشاز 12600 کیلوژول و حدود 3009 کالری) درطول پیگیری، نسبت به مردانی که کالری کمتری سوزاندهاند (کمتر از 2100 کیلوژول درهفته)، احتمال 48٪ مرگ کمتر به هرعلت داشتهاند. به عنوان راهنمای تقریبی، مردی که 80کیلوگرم وزن دارد، با تند راهرفتن بهمدت حدود 30دقیقه در روز و بهمدت 5 روز درهفته، حدود 4200 کیلو ژول درهفته میسوزاند.
پژوهشگران همچنین پیبردهاند که میزان بالاتر فعالیت جسمی با نرخ پایینتر مرگ بهعلت سرطان و بیماریقلبیوعروقی ارتباط دارد و درنتیجه این چنین نتیجه گرفتهاند که سرگرم به فعالیت جسمی شدن پساز تشخیص سرطان در مردان با بقای حیات بهتر ارتباط دارد و پیشنهادکردهاند که باید برای بیشترشدن طولعمر ازجان بهدربردگان ازسرطان زندگی فعالی تدارک دید.
ثبت نظر