این بررسی برای ارزیابی سیستماتیک پیامدهای قلبی در‌میان بازماندگان از سرطان دوران کودکی و ارزیابی بیماری‌های قلبی میان این بزرگسالان، به‌طور‌کلی بر داده‌های مبتنی‌بر گزارشات داده‌شده توسط بیماران تکیه داشته که شامل تعدادی بزرگسال بازمانده از سرطان دوران‌کودکی (سن ۱۸تا۶۰سال) بود، که حداقل ۱۰سال قبل درمان‌های با سمّیت قلبی(Cardiotoxic Therapy) مرتبط با سرطان را دریافت‌کرده بودند.
درارزیابی‌های صورت گرفته: گرفتن تاریخچه‌ی شروع بیماری و معاینه‌ی فیزیکی، پنل‌های متابولیک ناشتای بدن و چربی، اکوکاردیوگرافی، نوار‌قلب و تست پیاده‌روی ۶ دقیقه روی تردمیل انجام شد.
نتایج: نیمی‌از بازماندگان سرطان (۵۲/۳درصد) مردان با میانگین سنی ۸ سال (در محدوده‌ی ۰ تا ۲۴سال) از تشخیص سرطان و ۳۱سال (در محدوده‌ی ۱۸تا۶۰ سال) از تشخیص سرطان در‌این ارزیابی قرارگرفتند. کاردیومیوپاتی در ۷/۴درصد از بازماندگان (در ۴/۷ درصد به‌تازگی در زمان ارزیابی بیماری مشخص‌شد)، بیماری عروق کرونر در ۳/۸درصد (در ۲/۲درصد به‌تازگی در زمان ارزیابی مشخص‌شد)، نارسایی دریچه یا تنگی در ۲۸درصد (به‌تازگی در ۲۴/۸درصد مشخص‌شد) و اختلال هدایتی یا ریتم غیرطبیعی در ۴/۴درصد (به‌تازگی در ۱/۴درصد مشخص‌شد) وجود داشت. تقریباً تمام بازماندگان بدون نشانه بودند. شیوع امراض قلبی در سن مورد ارزیابی افزایش‌یافت که در محدوده‌ی سنی ۳تا ۲۴درصد در میان بازماندگان ۳۰ساله تا ۳۹ سال و ۱۰ تا ۳۷درصد در‌میان افراد بالای ۴۰ سال قرار‌داشتند.
در‌این ارزیابی، بازماندگانی که درمعرض دوزهای آنتراسیکلین ۲۵۰میلی‌گرم بر متر‌مربع سطح بدن و یا بیشتر قرارگرفته بودند، احتمال بیشتری برای بروز کاردیومیوپاتی داشتند (نسبت احتمال، ۲/۷ [۹۵درصد از CI،
۱/۱ تا۶/۹]) نسبت به افرادی‌که درمعرض این درمان قرار‌نگرفته بودند. بازماندگان درمعرض تابش (Radiation) قلب نیز احتمال بالای کاردیومیوپاتی (نسبت احتمال، ۱/۹ [CI، ۱/۱تا ۳/۷]) در‌مقایسه با کسانی‌که درمعرض تابش قرار‌نگرفته بودند افزایش یافته بود. افرادی که درمعرض تابش بیشتر از 1500CGY قرار گرفتند نیز با هرمقدار دریافت آنتراسیکلین، بالاترین احتمال را برای درگیری دریچه‌ای داشتند.
محدودیت‌ها: ۶۱ درصد از بازماندگان درمعرض شیمی‌درمانی با آنتراسیکلین قرارداشته یا در معرض پرتو درمانی مستقیم قلبی قرارگرفته بودند.
نتیجه‌گیری: انجام غربالگری بیماری‌های قلب‌و‌عروق، بیماری تحت بالینی قابل‌توجهی را در‌میان بزرگسالان بازمانده از سرطان دوران کودکی مشخص می‌نماید.
Ref: Ann Intern Med 5 Janouary 2016
ثبت نظر