طی یک بررسی جدید، آرسنیک موجود در آب نوشیدنی از چاههای شخصی می‌تواند خطر بالای سرطان مثانه در‌میان مردم ۳ ایالت در نیوانگلند را توضیح دهد. پژوهشگران ملاحظه‌کردند که میزان سرطان مثانه در مین، نیوهمپشابر و ورمانت برای بیش‌از ۵۰ سال، حدود ۲۰ درصد بالاتر از میزان استاندارد بود. بر‌اساس مشاهده‌های صورت‌گرفته در بررسی‌های پیشین در‌مورد جمعیت‌های در‌معرض آرسنیک بالا، آرسنیک یک علت مسلم سرطان مثانه است و حتی سطوح پایین تا متوسط در‌معرض آرسنیک بودن نیز می‌تواند این خطر را افزایش‌دهد.
آب این چاه‌ها می‌توانند معمولاً حاوی درجه‌های پایین تا متوسط آرسنیک باشند و نوشیدن آب با درجه‌ی بالای آرسنیک، خطر سرطان مثانه را افزایش می‌دهد. سرچشمه‌های احتمالی آرسنیک در چاه‌ها، شامل انتشار طبیعی از سنگ‌ها در عمق زمین و آفت‌کش‌هایی است که بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰ در محصولات این کشور به‌کار گرفته شده است.
محققان بیش‌از ۱۲۰۰ بیماری که به‌تازگی سرطان مثانه در آنها تشخیص داده‌شده است را با بیش‌از ۱۴۰۰ فرد بدون سرطان مثانه که در همان نواحی زندگی می‌کردند، مقایسه نمودند. از شرکت‌کنندگان اطلاعات در‌مورد عوامل خطر شناخته‌شده و مشکوک سرطان مثانه مانند سیگارکشیدن، شغل، نَسَب (سابقه‌ی فامیلی)، استفاده از اجاق‌های چوب‌سوز و رژیم‌غذایی آنان جمع‌آوری‌گردید و گرچه در انتها موفق به یافتن یک ارتباط مستقیم علت و معلولی نگشتند، اما دریافتند گروهی که بیشترین آب را از چاههای خصوصی می‌نوشیدند نسبت به آنها که کمترین آب‌چاه را می‌نوشیدند، خطری ۲برابر بیشتر برای ابتلا به سرطان‌مثانه را داشتند. ارتباط میان افرادی‌که از چاههای حفرشده با عمق کمتر‌از ۱۵/۲۴ متر و با خطر آلودگی بالاتر آب می‌نوشیدند، قوی‌تر بود و در انتها تأکید کنیم که سیگارکشیدن نیز همچنان شایع‌ترین و قوی‌ترین عامل خطر برای سرطان مثانه باقی‌می‌ماند و بنابراین توقف در سیگارکشیدن، بهترین روش برای کاهش خطر سرطان مثانه است.
U.S. National Cancer Institute, News Release, May 2, 2016
ثبت نظر