Ependymoma به گروهی ناهمگن از سرطانهایی اطلاق میگرددکه ممکناست در هر سنی بروزنموده و یکیاز شایعترین انواع سرطان مغزی درکودکان محسوب میشوند. علل ژنتیکی بروز آن تاحد زیادی ناشناخته است و تاکنون هیچ درمان هدفمندی برای آن یافت نشدهاست. اکنون دانشمندان مرکز سرطان کودکانHopp درKiTZ)Heidelberg) با همکاری همکاران خود در آمریکا و کانادا، روشی مولکولی را ابداع نمودهاند که چشماندازهای درمانی جدیدی را به روی ما گشوده است. مرکز سرطان کودکان هاپ در هایدلبرگ(KiTZ)، اقدام ابتکاری مشترک بیمارستان دانشگاه هایدلبرگ و مرکز تحقیقات سرطان آلمان است. درمانهای هدفمند درطب سرطان اغلب بر توالی ژنوم تومور مبتنی هستند(روشیکه شناسایی اهداف دارویی دقیق را امکانپذیر میکند).
اما دربرخیاز انواع سرطان، این ساختارها تاکنون یافتنشدهاند. این شاملEpendymoma نیز میگردد؛ گروهیاز تومورهایمغزی که درمقابل شیمیدرمانی بسیار مقاوم تلقی میشوند. بنابراین، یافتن گزینههای جدید برای درمان آنها حیاتی است. Ependymoma علاوهبر بزرگسالان، کودکان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد و درکودکان، یکیاز شایعترین انواع سرطان مغزی محسوب میگردد.
گروهی از دانشمندان از KiTZ در هایدلبرگ با همکاری گروهی از همکاران خود از کلینیک کلیولند (اوهایوی آمریکا) و بیمارستان کودکان در تورنتویکانادا، در جستوجوی روشهای درمانی جدید برای درمان Ependymoma، اکنون «مسیری دایرهای» را در پیشگرفتهاند.
درحین آزمایش روش جایگزین، این بهاصطلاح «تقویتکنندهها»(Enhancers)را دقیقتر مورد بررسی قراردادند. منظور از تقویتکنندهها مناطقی از ژنوم است که فعالیت ژنها را کنترل مینمایند.
گروهی از تقویتکنندگان که در فرآیندهای سلولی مهم از ظرفیت تقویتکنندگی زیادی برخوردار هستند نیز ابَرتقویتکننده(Super Enhancers) نامیدهمیشوند. این تقویتکنندهها را پیشتر عامل شکلگیری تومور در دیگر انواع سرطان میدانستند.
«بااستفاده از روشهای تحلیلی گوناگون ژنتیکی و اپیژنتیکی، ۴۲ نمونه Ependymoma را بررسی و توانستیم حدود ۱۷۰۰ ابرتقویتکننده را شناسایی نموده و آنها را به گروههای مولکولی خاص Ependymoma نسبتدهیم».
«پس از آن، ثابتکردیم که بسیاری از این ابرتقویتکنندهها، فعالیت ژنهای دخیل دربروز سرطان را تحتتأثیر قرارمیدهند. پژوهشگران سپس ۱۵مورد از شایعترین ابرتقویتکنندهها را مورد بررسیهای دقیقتری قراردادند و توانستند ثابتنمایند که این عناصر تقویتکننده، مولکولهایی را کنترلمیکنند که در فرآیندهایسلولی مهم نقشدارند و لذا ممکناست در این درمانهای هدفمند بهعنوان هدف، مورد استفاده قرار گیرند».
بنابراین، تمامی مسیرهای جدید کنترلکنندۀ رشد تومور درEpendymoma را شناسایینمودهایم. ما توانستیم این مسیرهای کنترلکننده را با استفاده از عاملهای خاص قطعنماییم. درنتیجه، سلولهای Ependymoma سرعترشد خود را کاهشداده و درنهایت ازبینرفتند.
«نتایج این تحقیقات، چشماندازهایی را برای روشهای جدید درمان کودکان مبتلا به Ependymoma میگشاید. البته نباید فراموشکرد که Ependymoma گروهی از تومورها هستند که تاکنون هیچ روش درمان دارویی مناسبی برای آنها یافت نشده است.»
Ref
German Cancer Research Center, 2017
ثبت نظر