باوجودی که منونوکلئوز ویروس اپشتینبار(EBV) ازجمله عفونتهای ویروسی است که بیش از همه روی آن تحقیق شده است ولی بسیاری ازجزئیات اساسی پاتوژنز و اپیدمیولوژی آن به صورت ضعیف بررسی شده و درک نشده است. برای بررسی رویدادهای حوالی عفونت اولیهی EBV ، پژوهشگران درمینهزوتا بیش از500 نفر تازه وارد به کالج را غربالگری کرده ویک همنوای 143 نفری دانشجویان سرونگاتیو را شناسایی کردهاند و آنها را تا زمان فراغت از تحصیل پیگیری کردهاند. در ویزیتهای درمانگاهی حداقل هر 8 هفته یک بار نمونههای خون و شستشوی حلق گردآوری میشد.
درطول متوسط 3 سال سورویلانس، 66 دانشجو عفونتهای اولیهی EBV به وجود آمد به طوری که میزان شیوع عفونت درسال اول دانشجویی بیش از 2 برابر مجموع سه سال دیگر بود. ورزش، استرس و جیرهی غذایی از احتمالات بروزخطر عفونت نبود ولی بوسهی عمیق، همراه نزدیکی یا بدون آن خطرساز بود. قریب 90٪ عفونتهای اولیه بدون علامت بودند. دربزاق تمامی دانشجویان آلوده EBV DNA دیده میشد. بزاق به مدت متوسط 272 روزمثبت بود. ریزش ویروس دریک دانشجو تا 3 سال ادامه داشت. وخامت کسالت با تعداد یاختههای CD8+T درخون و بار ویروسیEBV خون و دهان ارتباط داشت وبه این ترتیب مسألهی قدیمی این کسالت را به وجود میآورد که آیا نشانههای منونوکلئوز ناشی از خود ویروس است یا به علت پاسخ ایمنی بدن نسبت به ویروس به وجود میآید.
J Infect Dis 2013 Jan I;207:80
ثبت نظر