مسافرت و بیماریهای قلبی عروقی وفشارخون
مبتلایان به این دسته از بیماریها نیز قبل از اقدام به مسافرت باید تمهیدات ویژهیی به عمل آورند. قبل از مسافرت توسط پزشک معالج خود معاینه شوند و اجازهی مسافرت توسط پزشک صادر گردد. افرادی که به تازگی دچار دردهای قلبی شدهاند و یا اینکه در فواصل زمانی کوتاه دچار دردهای قلبی میشوند بهتر است فعلاً به سفر نروند، زیرا ممکن است درطول سفر دچار مشکلات متعددی شوند. افرادی که دردهای قلبی ایشان کنترل شده و به وضعیت خود آگاهی دارند میتوانند به سفر بروند، اما درطول سفر باید داروهای خود را به همراه داشته و به طور منظم مصرف نمایند، نکتهی مهم این است که بیمارانی که دچار دردهای قلبی میشوند به مقدار کافی قرصیا کپسولهای زیرزبانی خود(کپسول نیتروگلیسرین) را به همراه داشته باشند.
یکی از بیماریهایی که درمسافران به وفور دیده میشود بیماری فشارخون بالا میباشد. اکثریت عوامل خطر ایجاد این بیماری و روشهای کنترل آن همانند بیماریهای عروقی قلب است. این افراد نیز درطول سفر باید داروهای ضد فشارخون کافی به همراه داشته باشند و روشهای کاهش فشارخون در شرایط اضطراری را بلد باشند (مثلاً قراردادن یک عدد قرص کاپتوپریل 25 میلیگرم در زیر زبان تا انتقال به مرکز درمانی).
این دسته از بیماران درطول مسافرت باید از رژیمغذایی توصیه شده توسط پزشک یا متخصص تغذیه تبعیت کنند و ازمصرف زیادی نمک وچربیها پرهیز نمایند. معمولاً غذای رستورانهای بینراهی سرشار از چربی ونمک است و دراین مواقع بهتر است که این بیماران غذای سالم خانگی به همراه داشته باشند ودرطول مسافرت از غذاهای فیبردار و سبزیهای سالم استفاده نمایند. همچنین از استرسهای بیمورد و غیرضروری خودداری کنند، چرا که استرس ممکن است عامل مهمی جهت افزایش حاد فشارخون یا بروز دردهای قلبی شود. درطول مسافرت ممکن است به دلیل کاهش فعالیت فیزیکی افراد دچار افزایش وزن گردند. دراین شرایط چنانچه منعی وجود نداشته باشد حتماً فعالیتهای ورزشی مناسب و توصیه شده توسط پزشک را انجام دهند. همچنین این بیماران درطول مسافرت باید خواب کافی نیز داشته باشند و از بیخوابی اجتناب نمایند. همراه داشتن دستگاه اندازهگیری فشارخون و دانستن روش استفاده از آن برای این گروه از بیماران ضروری میباشد.
آب وهوای منطقه و شرایط اقلیمی تأثیرچندانی بر فشارخون ندارند. اما افرادی که به ارتفاعات مسافرت میکنند، به ویژه اگر از نواحی پایینتر از سطح دریا آمده باشند ممکن است دچار افزایش فشارخون جبرانی شوند زیرا در ارتفاعات اکسیژن تنفسی کمتر است و قلب برای جبران آن کمبود، ضربان و فشار خود را ممکن است بالا ببرد. اگر فردی به مناطق حارهیی،گرم و خشک مسافرت میکند باید توجه کند که بهطور مرتب آب بنوشد تا میزان آب از دست رفته از طریق تعریق تأمین گردد. در غیراین صورت ممکن است دچار افت فشارخون شود. باید دانست که پیامدهای افت فشارخون ممکن است همانند افزایش فشارخون خطرناک باشد.
باتوجه به وضعیت جسمانی سالمندان مبتلا به اینگونه بیماریها، بهترین وسیله برای سفر قطار است، زیرا استرس کمتری برای فرد به دنبال دارد. درغیر این صورت سفر با ماشین شخصی توصیه میشود. بیمارانی که از داروهای رقیق کنندهی خون (مانند وارفارین) استفاده میکنند باید مراقب تنظیم میزان INR خونشان در مسافرتهای درازمدت باشند تا دچار مشکلات ناشی از بروز لختهی خون نشوند. افرادی که عمل جراحی باز قلب داشتهاند تا دو ماه بعد از عمل نباید به مسافرت بروند و پس ازاین مدت نیز با اجازهی پزشک معالح باید مسافرت کنند.
مسافرت و بیماریهای تنفسی مزمن (آسم، برونشیت مزمن،COPD)
این دسته از بیماران نیز همانند بیماران یاد شده درفوق قبل ازاقدام به مسافرت باید تمهیدات ویژهیی به عمل آورند و قبل ازمسافرت توسط پزشک معالج خود معاینه شده و اجازهی مسافرت توسط پزشک صادر گردد. این بیماران نیز داروهای مصرفی به خصوص اسپریها را باید به مقدار کافی به همراه داشته باشند.
تعدادی از عوامل ممکن است باعث تشدید بیماریهای تنفسی شوند که عبارتند از تغییرات درجه حرارت محیط، مصرف سیگار یا دخانیات یا درمعرض قرارگیری دود آنها، عطر وادکلن، تعریق شدید، فعالیتهای فیزیکی نامعمول، اجتماع در اتاقهای کوچک با تهویهی نامناسب، تماس با افراد مبتلا به عفونتهای تنفسی ویروسی یا میکروبی، آلودگی هوا و بالاخره عدم مصرف داروهای تجویز شده. این قبیل ازبیماران درصورت امکان از مسافرت به شهرهای آلوده از نظرهوای تنفسی خودداری نمایند و یا درصورت مسافرت به این شهرها ازتردد درشهر در زمان اوج آلودگی هوا پرهیز نمایند و دراین شهرها از ماسکهای ویژه استفاده کنند. هوای آلوده حاوی مواد متعددی است که موجب روبه وخامت گذاردن بیماریهای مزمن تنفسی میشود. از این دسته میتوان به دیاکسید نیتروژن، ازون و ذرات ریز معلق درهوا نام برد. دیاکسید گوگرد توسط گیاهان ساقهدار و برگ دار تولید میشود و ممکن است در افرادی که درآب و هوای گرم و آلوده در نزدیکی این گیاهان ورزش میکنند منجر به آسم ورزش شود. بیماران مبتلا به آسم بهتر است در مواقعی که علائم هشدار دهنده دال بر آلودگی هوا وجود دارد از تردد زیاد در بیرون از منزل و به خصوص انجام فعالیت ورزشی اجتناب کنند. همچنین در صورت مسافرت به مناطق سردسیر از فعالیت در هوای سرد تا حد امکان دوری نمایند. درصورت ابتلا به هرگونه عفونت تنفسی درطول مسافرت ازدرمانهای خودسرانه خودداری نموده و به مراکز درمانی مراجعه نمایند.
بیماران تاحد امکان از مواد حساسیتزا دوری کنند. این مواد در فصول خاص بیشتر دیده میشوند. مثلاً دربهارکه زمان گردهافشانی گیاهان است، مشکل برخی از بیماران مبتلا به آسم نیز بیشتر میشود. البته گاهی حساسیت به عوامل دیگر مانند آب و هوا، کپکها و... که به طور دائم در طبیعت وجود دارند مشکل را دوچندان میکند. بنابراین با توجه به مواد حساسیتزا افراد میتوانند حساسیت به مواد خاص را درخود پیدا کرده واز آنها دوری میجویند.
ثبت نظر