ازمدتها پیش این فرضیه وجود داشت که درقیاس با خانمها، مردان به طور معمول دارای بینی بزرگتری هستند. اکنون، نتایج یک بررسی جدید که توسط پژوهشگران دردانشگاه Iowa انجام شده، واقعیت این امر را تأیید کرده و مشخص شدهاست که به طور متوسط بینی مردان، 10٪ بزرگتر ازبینی خانمها است.
طبق نظر محققانی که بزرگی بینی را درجمعیت اروپا آنالیز کردهاند، این اختلاف اندازه، نتیجهی ساخت بدنی متفاوت میان دو جنس ونیز نیازهای متفاوت به انرژی است.
محققان اینگونه توضیح دادهاند که بهطور کلی در آقایان تودهی عضله لاغرتر وبیچربیتر از تودهی عضلانی درخانمها است و به این معنا است که مردان برای تهییج رشد عضله و حفظ آن به اکسیژن بیشتری نیازمندند. این محققان معتقدند مردان بینی بزرگتری دارند و به این جهت میتوانند اکسیژن بیشتری وارد بدن کنند تا پیش از رسیدن به عضله وارد گردش خون شود.
برای رسیدن به این یافتهها که درنشریهیAmerican Journal of Physical Anthropology انتشار یافته است، محققان بزرگی بینی و رشد آن را در 38 نفر از اخلاف اروپایی اندازهگیری کردند که در «بررسی رشد صورت آیوا» شرکت کردهبودند. این شرکت کنندگان از 3سالگی تا اواسط دههی 20سالگی پیگیری میشدند.
درتمام طول دورهی بررسی، در هر شرکتکننده اندازهگیری منظم داخل وخارج بینی انجام میشد.
نتایج بررسی آشکار ساخت که از زمان ولادت تا بلوغ، معمولاً دختران وپسران دارای بزرگی مشابهی در بینی هستند. اما از سن 11سالگی، اختلاف در اندازهی بینی آغاز میشود و طبق یافتهی پژوهشگران، بزرگی بینی افراد مذکر درمقایسه با افراد مؤنث 10درصد بیشتر میشود.
حتی درصورتیکه اندازهی بدن مشابه باشد افراد مذکر دارای بینیهای بزرگتری هستند زیرا بخش زیادتری ازبدنشان از بافت عضلانی گرانبهایی تشکیل شده است و در زمان بلوغ است که درواقع این اختلافات مشخص میشود. این الگو انعکاسی از آن مسایلی است که درعوامل متغیر انرژتیک مانند مصرف اکسیژن، دریافت کالری و نرخ متابولیک دیده میشود.
افزون براین، این الگو وقتی به بزرگی کلی صورت نگریسته شود نیز متفاوت است. در مورد اندازهی مفروض بدن، درجنس مذکر از سن 3 سالگی و شاید هم زودتر صورت بزرگتر و نامتناسبی دیده میشود. این امر حاکی از آن است که درعین وجود ارتباط میان بزرگی کلی چهره و بزرگی بینی، این جزء بزرگی بینی است که ممکناست تحت تأثیر تودهی جسمی ونیاز به اکسیژن قرارگیرد.
محققان میگویند این یافتهها علت کوچکتر بودن بینی انسان عصر حاضر را نسبت به اسلاف نئاندرتالش توجیه میکند. درتوضیح این مطلب گفته شده است منسوبان دور انسان دارای تودهی ماهیچهیی بیشتر بودهاند و به این جهت برای حفظ این توده نیاز به بینی بزرگتر داشتهاند. ازآنجا که انسان امروزی از تودهی ماهیچهیی کمتری برخوردار است، لذا نیازی به بینی بزرگتر ندارد. انسان امروزی دارای قفسهیسینه و ریههای کوچکتراز نیاکانش میباشد که تأکیدی براین مسأله است که انسان عصر حاضر به اکسیژن زیادی نیاز ندارد. به این جهت، درانسان، بینی کوچک شده است زیرا میزان نیاز به اکسیژن درقیاس با آدمیان باستانی کمتر شده است واین مسأله تمام آن چیزی است که میتوان درمورد تغییرات انسان عضر حاضر با نیاکانش ازنظر فیزیولوژیک ارائه داد.
باوجودیکه این بررسی با استفاده از شرکتکنندگانی با نیاکان اروپایی انجام شده ولی میتوان این یافتهها را درسایر جمعیتها بهکارگرفت زیرا در تمام فرهنگها و نژادها اختلاف در فیزیولوی مرد و زن آشکار است.
بررسی حاضر بهعنوان گام نخست برای درک بهتر الگوهای رشدی بزرگی بینی و بدن طرحریزی شده است و گام بعدی این گروه ایجاد پیوند مستقیم میان این دو موضوع است. این کار شامل بررسی اندازهی بینی و عوامل متغیر آن ازجمله مصرف اکسیژن درآن عده از افراد تحت بررسی است تا بتوان بهتر به مسألهی عملکرد تنفسی و بزرگی و شکل بینی پرداخت. پیش از این گزارش شده بود مردانی که دارای صورت پهن هستند، سبب شعلهوری خودپسندی در دیگران میشوند.
ثبت نظر