این بررسی که درشمارهی 6 نوامبر 2013 نشریهی Neurology انتشار یافته نخستین گزارش در نوع خود است که مزایای زبان دوم را در آن عدهیی نشان میدهد که بیسوادند. این پژوهش به صورت مشترک توسط دانشگاه ادینبورو درانگلیس وانستیتـــوی نظـــام علومپــزشکــی حیـدرآبـــاد هنـد انجام شده است.
برای انجام این بررسی، پژوهشگران 648 نفر را درهند مورد بررسی قراردادند که دارای تشخیص دمانس بودند. میانگین سن بیماران 66سال و درمجموع 240نفر دچار آلزایمر بودند حال آنکه 189نفر به دمانس عروقی و 116نفر به زوال عقل فرونتوتمپورال دچار بودند.
طبق نظر انجمن آلزایمر، دمانس فرونتوتمپورال مانند سایر انواع دمانس شایع نیست و بهعلت مرگ یاختههای عصبی در لپهای پیشانی و گیجگاهی مغز ایجاد میشود و به تغییرراهگذرهای ارتباطی این دو لپ میانجامد. تعداد 103 بیمار باقیماندهی هندی دچار دمانس اجسام لوی (DLB) و دمانس مختلط بودند. آکادمی نورولوژی آمریکا اظهار داشته است که DLB یکیاز شایعترین انواع دمانس است و دراثر ساخته شدن اجسام لوی بهعلت انباشت پروتئین در نواحی درونی مغز که کنترل حرکت و حافظه را بر عهده دارند به وجود میآید.
پژوهشگران دریافتهاند افرادی که به دوزبان سخن میگویند ۴/۵ سال بعداز افراد یک زبانه به زوال عقل مبتلا میشوند. انواع زوال عقلی که درافراد دوزبانه مدتی بعد ایجاد میشود عبارتند از بیماری آلزایمر، دمانس فرونتوتمپورال و زوال عقل عروقی.
در این نمونهی بیماران، 14٪ بیسواد بودند و بههمینجهت سبب منحصربهفرد شدن بررسی شده بود.
این بررسی، نخستینمورد بررسی است که مزیت به دوزبان سخن گفتن را در افرادی گزارش کرده است که توان قرائت متن را ندارند و حاکیاز آن است که میزان تحصیلات شخص، توجیه کافی برای این اختلاف نیست. اختلاف در شروع دمانس نیز در آن عدهیی مشاهده میشود که قادر به مطالعهی متن نیستند و نیز مشخص شده است که سخن گفتن به بیش از دو زبان نیز مزیتی ندارد. این نتیجه حاصل و جدا ازسایر عوامل مانند آموزش، جنس، حرفه و زندگی روستایی در مقابل شهری است.
سخن گفتن به بیشاز یک زبان سبب رشد بهتر آن بخشهایی از مغز میگردد که به وظایف اجرایی و کــار وقـت درگیـر هستنــد و به محـافظــت از شــروع دمانــس کمک میکنند.
نتایج حاصل سندی قوی درمورد تأثیر محافظتی دو زبانهبودن دربرابر دمانس درجمعیت کاملاً متفاوت ازنظر قومی، فرهنگی و الگوهای استفاده از زبان عرضه میدارد.
ثبت نظر