اما نتایج یک بررسی جدید نشان داده است که خطر طلاق در زنوشوهرهای سالمند زمانی روبه افزایش میگذاردکه زن (و نه شوهر) بهشدت بیمار شود.
خانمهایی که ازدواجکرده و به بیماری جدی دچارند با تأثیر بیماری بر زندگی و درعینحال تجربهی استرس، خود را با طلاق رویارو میبینند.
محققان دانشگاه ایندیانا پولیس دادههای 20سالهی مربوط به 2717 مورد ازدواج «بررسی سلامت و بازنشستگی» را بهدست آوردند که ازسال1992 توسط انستیتوی پژوهش اجتماعی انجام شده بود. در زمان نخستین مصاحبه، دستکم یکیاز زوجین، بیشاز 50سال داشت.
پژوهشگران به بررسی چگونگی شروع چهار کسالت جسمی یعنی سرطان، مشکلات قلب، بیماری ریه و استروک و تأثیرشان بر ازدواج پرداختند. ایشان دریافتند که درمجموع31٪ ازدواجها ظرف دورهی بررسی به طلاق انجامیده است. میزان شیوع کسالت مزمن با گذشت زمان نیز افزایش مییافت و تعداد شوهرانی که به مشکلات بهداشتی مبتـــلا شدنــد بیشاز زنـان بود.
مشخص شدهاست که در زمینهی انحلال پیوند زناشویی درصورت بیماری، خانمها دو برابر مردان تأثیرپذیرتر میباشند. خانمها بیشتر بیوه میشوند و درصورتیکه بیمار شوند، به احتمال زیادتر مطلقه میگردند.
درعینحال که از نتایج این بررسی هنوز معلوم نیست که چرا وقتی زنان و نه شوهران بهشدت بیمار میشوند احتمال طلاق بیشتر است ولی در این مورد چند علت احتمالی وجود دارد.
قواعد جنسی و انتظارات اجتماعی درمورد مراقبت از بیمار، شرایط دشواری برای مردان پیشمیآورد تا از همسر بیمار خود مراقبتکنند و به علت نامتوازنبودن بازار ازدواج بهویژه در سن بالا، مردانیکه از همسر خود جدا میشوند درمورد همسر آیندهی خود بیشاز زنان مطلقه قدرت انتخاب دارند.
دراین بررسی، در مورد کسی که اول طلاق میگیرد، اطلاعاتی موجود نیست ولی نکتهی مهم به خاطر داشتن این مطلب است که دربسیاری موارد، این زن است که اینکار را انجام میدهد. بهاینترتیب وقتی خانمی بیمار میشود و شوهرش در زمینهی مراقبت از وی کارچندانی نمیکند، ممکناست برای تیمار به سمت دوستان و خانواده جذب شود. با توجه به افزایش نگرانی درمورد هزینههای مراقبت از سلامت درجمعیت سالمند، سیاستگزاران باید درمورد رابطهی بیماری و احتمال طلاق آگاه باشند.
National Institute on Aging Population Studieo Center University of Michigan
ثبت نظر