عروج مردی از تبار علم و دانش

اگر می‌خواهی پس‌‌از مرگ فراموش نشوی یا چیزی بنویس که قابل خواندن باشد یا کاری بکن که قابل نوشتن باشد (پیکاسو).
زنده‌یاد دکتر‌‌فرخ سیف‌بهزاد  مصداق کامل این گفتار بوده و خواهد بود. مردی که واقعاً اهل فضل و کمال بود و در تألیفات و ترجمه‌ها‌ی فراوانش نکات آموزشی و علمی فراوانی وجود دارد که در غالب موارد از طراوت و تازگی خاصی برخوردار است.
مرگ ناگهانی این بزرگوار سبب ضایعه‌ای دردناک برای کلیه دوستان و همکاران وی بود و انشاءلله به‌یاری خداوند متعال هیئت تحریریه هفته‌نامه‌ی «پزشکی‌امروز» بتواند برای شادی روح آن مرحوم این نشریه را هرچه پُربارتر و استوارتر نگهدارد. اینجانب که توفیق مکالمات تلفنی فراوان با ایشان داشته  و فقط یک‌بار به‌صورت حضوری در کلینیک چشم‌پزشکی رازی وی را برای دقایقی زیارت نمودم و هنوز خاطره آن عزیز برایم با ارزش است و برای آن دوست از‌دست‌رفته طلب آمرزش می‌نمایم. یادش زنده و خاطره‌اش گرامی باد.

به‌قول زنده‌یاد سیاوش کسرایی:
بسیار گل  از کف من برده‌است باد
اما من غمین
گل‌های یاد ‌ هیچ کس را پَرپَر نمی‌کنم
من مرگ هیچ عزیزی را
باور نمی‌کنم