دانگ یک عفونت ویرال ناشی‌از پشه و در بسیاری‌از کشورهای حاره آندمیک است. از بیش‌از ۵۰ سال گذشته، میزان شیوع این بیماری ۳۰ برابر شده‌است و طبق برآورد انجام شده درحال‌حاضر سالانه حدود ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون مورد به این بیماری گرفتار می‌شوند. مسافرانی که به کشورهای مناطق حاره می‌روند درمعرض خطر اکتساب این بیماری هستند ولی باید دید میزان بروز این خطر در مقصدهای مختلف چگونه است؟
برای برآورد نرخ حمله‌های دانگ درمسافران سوئدی که به کشورهای آندمیک رفته‌اند، پژوهشگران داده‌هـای موارد تأییــد شده و گزارش شده به انستیتوی کنترل بیماری‌های مسری سوئد را از ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ بررسی کرده‌اند و تعداد مسافران سوئدی را که به این کشورها دراین دوره رفته‌اند و توسط سازمان جهانگردی جهانی سازمان ملل انتشار یافته محاسبه نموده‌اند.
درفاصله‌ی ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰، تعداد ۸۶۴ مورد تأیید شده‌ی دانگ با شناسایی کشور محل اکتساب به مقامات سوئدی گزارش شده است. بیشتر این موارد از یکی‌از ۶ کشور آسیای جنوب‌شرقی بوده است: تایلند (۴۹۲)، هند (۸۳)، اندونزی(۷۹)، سری‌لانکا(۳۳)، فیلیپین (۳۲) و مالزی (۳۱). نرخ حمله‌‌ی دانگ به ازای هر ۱۰۰هزار نفر مسافر سوئدی درسال درمورد سری‌لانکا، بنگلادش و ال‌سالوادور در بالاترین و برای مصر، چین و سنگاپور در پایین‌ترین حد خود بوده است. نرخ حمله برای تایلند که اکثریت عفونت‌ها از آنجا به‌دست‌آمده فقط ۱۳/۶ در صدهزار بود. آنالیز موارد دانگ با گذشت زمان نشان‌دهنده‌ی نرخ حمله در مجموع در دوره‌ی بررسی رو به افزایش است. یک الگوی میزان شیوع چرخه‌یی در تایلند دیده‌شد یعنی تنها کشوری با تعداد کافی مسافر برای به‌دست‌آوردن این الگو.
Scand J Infect Dis 2014 Mar 19
ثبت نظر