با ادامه‌ی همه‌گیری شدید بیماری ویروسی ابولا در غرب آفریقا، کارشناسان بیماری‌های عفونی فقدان تکان‌دهنده‌ی دستورالعمل‌های درمانی را خاطرنشان کردند. در سرمقاله‌ی منتشر شده در نشریه‌ی بین‌المللی بیماری‌های عفونی، باوجود بیش‌از 16000موردی که تاکنون گزارش‌شده و 500 مورد جدید عفونت که هر هفته گزارش می‌شود و موارد گزارش نشده‌ی احتمالی و موارد منجر به مرگ گزارش نشده (هردو)، جامعه پزشکی هنوز درمان تأیید شده‌ی مشخصی برای ابولا ندارد.
نه‌تنها دستورالعملی برای درمان وجود ندارد، بلکه گزارش‌های متناقضی از میزان مرگ‌و‌میر و توضیحات کمی درباره‌ی درمان‌هایی که واقعاً انجام می‌شوند، وجود دارد.
چیزی که مشخص است این است که درمان‌هایی که در کشورهای صنعتی با سیستم‌های توسعه‌یافته بهداشت عمومی وجود دارد، کاملا با درمان‌های کشورهای کمتر توسعه‌یافته متفاوت است، خصوصا آن‌هایی که سابقه‌ی جنگ‌های داخلی و زیرساخت‌های بهداشتی ضعیفی دارند. داده‌های کم موجود نشان‌می‌دهند که جانشینی ساده‌ی مایع و تصحیح عدم‌تعادل الکترولیت‌ها خطر مرگ را به‌مقدار قابل‌توجهی کاهش خواهد داد.
به اعتقاد محققان بررسی دکتر اسکیلد پیترسون، سردبیر نشریه‌ی بین‌المللی بیماری‌های عفونی و استاد پزشکی گرمسیری گروه بیماری‌های عفونی و میکروب‌شناسی بالینی بیمارستان دانشگاه آرهوس دانمارک و دکتر بوباکار مایگا، عضو هیئت علمی دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه علوم، فنون و فناوری باماکوی مالی: «یافته‌های کمی در‌مورد درمان وجود دارد. نتایج یک بررسی منتشر‌شده میزان مرگ‌و‌میر را 72درصد گزارش‌کرده، اما به‌طرز حیرت‌انگیزی هیچ اطلاعاتی درباره‌ی نوع درمان ارائه نداده است.
بنابراین این سئوال در ذهن باقی‌می‌ماند که بیماران حاضر در آن مطالعه مورد درمان قرارگرفته‌اند یا خیر».
این کارشناسان توضیح می‌دهند که مدیریت این همه‌گیری عمدتاً بر‌عهده‌ی سازمانهای غیردولتی (NGOs) است، که هیچ اطلاعاتی درباره‌ی نتیجه‌ی درمان منتشر نکرده‌اند و به‌سادگی موارد تأیید‌شده و نتایج را گزارش‌کرده‌اند. بدون وجود اطلاعات در‌مورد موفقیت یا شکست درمان‌های اختصاصی، درمان ممکن‌است تنها حکم تسکین داشته باشد و بیمارستان‌های ابولا ممکن‌است تنها بیمارسراهایی به‌منظور جداکردن مبتلایان از جامعه باشند.
تأمین نیروی انسانی مراکز درمانی مسأله‌ی بسیار مهمی است و می‌توان گمان‌کرد که سازمانهای غیردولتی دسترسی به پزشکان و پرستاران با دانش و تجربه در امر جانشینی مایع با حجم بالا و اصلاح عدم تعادل الکترولیت‌ها را ندارند.
محققان بررسی پیشنهاد می‌کنند که سازمان بهداشت جهانی باید رهبری مبارزه با ابولا را به دست گرفته و دستورالعمل‌هایی برای درمان تهیه‌کند که شامل:
• تشخیص سریع بیماری ویروسی ابولا
• تعیین اصولی برای جانشینی مایع داخل وریدی
• تعیین اصولی برای اندازه‌گیری و تصحیح عدم تعادل الکترولیت‌ها
• تشخیص و درمان مالاریای همزمان
• دستورالعمل‌هایی برای شروع آنتی‌بیوتیک براساس شک به سپتی‌سمی
• آزمایشHIV
• پیاده‌سازی سیستم گزارش‌دهی در همه‌ی مراکز درمانی بیماری ابولا و گزارش آمار هفتگی به‌‌روز‌رسانی‌شده بازماندگان برای هر NGO ، برای اطمینان از کنترل کیفیت، شفافیت، و بهینه‌سازی الگوریتم‌های درمانی.
محققان مذکور در ادامه پیشنهاد می‌دهند که این استراتژی می‌تواند شامل بیمارستان‌های کشورهای صنعتی نیز شود که به موجب آن این بیمارستان‌ها مرکز درمان ابولا تأسیس‌کنند و نیروی انسانی و آموزش آن را تأمین کنند.
آنها متذکر می‌شوند:« البته این امر مستلزم حمایت مسئولان سلامت کشور است. چنین برنامه‌ای ارائه موثر درمان جانشینی مایع داخل وریدی را تضمین می‌کند، که احتمالاً باعث کاهش قابل‌توجه مرگ‌و‌میر، اعتماد مردم محلی به مراکز درمانی و در‌نتیجه افزایش استفاده از این مراکز درمانی و پذیرش زودتر بیماران و نسبت بیشتر موارد درمان شده، ایزوله‌شده و بهبود یافته خواهد شد».
ثبت نظر