یکی‌از پدیده‌هایی که در‌این سال‌ها در مطب‌ها، کلینیک‌ها، درمانگاه‌های بیمارستان‌ها و ... ناظر آن هستیم، بیمارانی هستند که یک کیسه یا یک پاکت بزرگ محتوی مقدار زیادی مدارک پزشکی را با خود حمل می‌کنند و گاهی این کیسه‌ها به قدری سنگین است که اگر از بیمار سنی گذشته باشد، نفس‌زنان وارد اطاق معاینه می‌شود!
اگر داخل این کیسه‌ها را مشاهده کنیم، عکس‌های متعدد از نقاط مختلف بدن، چندین سونوگرافی، تعداد زیادی س‌تی‌اسکن و ام‌آر‌آی به تاریخ‌های مختلف، مقداری آندوسکوپی‌های بالا و پایین! خواهیم دید که درطول چند‌هفته یا چند‌ماه انجام‌داده و غالباً هم جواب اکثر آنها سالم گزارش شده‌است و این هم چیزی غیر‌عادی! نیست. چرا‌که اولاً ما پزشکان خیلی از این اقدامات تصویری را بدون معاینه‌ی بیمار انجام داده و در ثانی، بسیاری از آنها را که قبلاً انجام‌‌شده قبول‌نکرده و دوباره تکرار می‌کنیم و حاصل کار پُرشدن کیسه‌ی مدارک پزشکی بیمار است!
حالا تصور فرمائید بیمار با این کیسه‌ی سنگین وارد مطب پزشک جدید می‌شود، آنهم پزشکی که سرش بسیار شلوغ است و پشت در و اطاق انتظار، بیماران زیادی منتظر هستند. آیا پزشک وقت آن را دارد که تمامی محتویات این کیسه را بررسی کند؟
مسلماً نه! این‌هم یکی از عوامل دلخوری بیماران از ما پزشکان‌است.
بعضی از این بیماران کیسه را روی میز پزشک گذارده و وقتی از او سؤال می‌کنی چه ناراحتی داری؟ بدون اینکه از بیماری‌اش حرفی بزند فقط اشاره به کیسه‌ی روی میز می‌کند!؟ گویا محتویات آن زبان دارند و باید جواب بدهند؟!
در گذشته‌های نه‌چندان دور پزشکانی که کمی حوصله داشتند، از بیماران می‌خواستند که آن کیسه را بگذارند و روز دیگری مراجعه کنند تا در فرصتی مناسب محتویات کیسه را بررسی کنند. دراین‌باره می‌توان بیشتر نوشت ولی اجازه دهید با یک توصیه‌ی پدرانه و برادرانه از همکاران عزیز استدعا کنم به‌خاطر خدا از انجام این همه کارهای اضافی و غیر لازم خودداری کنند و شرح‌حال خوب و معاینه‌ی بالینی کامل را جانشین آن سازند.
ثبت نظر