شاد زیستن:
شادزیستن و دوری از استرس بیگمان در درمان بیماران سرطانی جایگاه ویژهای دارد و دراینراستا پژوهشگران بسیار نگاشتهاند.
خانمی را ۱۶سال پیش برای درمان سرطانمعده، گاسترکتومی کردم. رویهمرفته پیشرفته بود، سرطانمعده چون از چند راه گسترش مییابد یکیاز بدترین و بد سرانجامترین سرطانهاست.
امید یک زندگی آرام و دراز را برایش نداشتم. پساز عمل که شیمیدرمانی میشد، بیشتر به ژرفای بیماریاش پیبرده بود. بهویژه که این بیماران در زمان شیمیدرمانی با بیماران دیگری درگیر گفتوشنود میشوند که پیامد خوبی از دیدگاه روانی ندارد. اما او خود را بازیافته بود که ماندهی عمرش را شاد و دور از اندیشههای بازدارنده بگذراند. ۶ماه از عملش میگذشت که پیش من آمد؛ باورم نمیشد: بسیار شاداب و با چهرهای گلانداخته، لبی خندان و سپاسگزار از بهبودیش! او را نگریستم و گفتم آفرین برتو. گفت: اندیشیدم اگر به خود آیم بهبود مییابم. ورزش میکنم، میرقصم، رژیم سبزیها، دوری از چربی و پرخوری! خدا را سپاس خیلی خوبم، بهتر از همیشه. ناباورانه ۲سال پیش دچار سرطانکولون شد که برایش «پرایمری وان استیج آناستوموزیس، برداشتن تومور و روده و پیوندروده درجا» انجامدادم. بسیار دوران پساز عمل را خوب گذراند و هم اینک بدون بیماری بسیار شاد و امیدوار به سر میبرد. درسال۱۷۵۹ یک جراح انگلیسی گفت:« سرطان کسانی را دچار میکند که رویداد دهشتناکی در زندگی، دلیل افسردگی آنان شده است». اینک در بررسیهای آزمایشگاهی میبینیم که چگونه نگرانی و دلپریشی ممکناست به رشد سرطان شتاب دهد.
زندگی در ناامیدی و ناکامی، خوراک خوبی برای گسترش سرطان است. دوری از استرس، شادزیستن و خوراک دارای مادههای بازدارندهی سرطان و آماس، بسیار دردرمان ارزشمند است بهویژه که سیستم ایمنی بدن را نیرومند میسازند.
در بررسیها: زنان سوئدی کمتر و در سن بالاتر از زنان سنگاپوری دچار سرطانپستان میشوند.
سن زنان دچار سرطانپستان در ایران در بررسیهای گوناگونی که توسط پژوهشگران انجامشده، رویهمرفته ۱۰سال جوانتر از بسیاری کشورها است. در بررسی دکتر علیمنتظری و همکاران درسال۲۰۰۳ در ۱۹۰بیمار دچار سرطان تهرانی، میانگین سنی 47سال گزارش شدهاست و درهمین گزارش بیشتر در زنان خانهدار بوده است. در بررسیهای رضا گیشاوند درسال۲۰۱۰ در ۵۲۱ خانم دچار سرطانپستان، میانگین سنی ۴۱/۲۴ بوده است. در استرالیا در مرز ۶۵ سال میباشد. در بیماران من هم بهدرستی بیماری از سن ۲۵ در آمار من آغاز میشود و بیشترین در آغازدههی ۴۰ میباشند. سن سرطانکولون هم همینطور است. جوانترین بیماری که با گرفتاری سرطان دیدهام، یک پسر ۱۲سالهی بلوچ بوده است که پساز گزارش پاتولوژی «آدنوکارسینومای کولون چپ» آغاز گرفتاریاش را از ۸ سالگی میدانست. بیگمان بیماری، پیشرفته و درمانناپذیر بود.
چه کسی پاسخگو است؟ خود بیمار: درست است که سیگار آزاد، خوراک آلوده، هوای آلوده بهویژه بنزن بهجای بنزین، آلودگیصدا، خانوادهی پُر بچه، هشت در گرو نه داشتن و ناامیدی چیزهایی هستند که حکومت باید بازرسی بهجا و کارساز داشتهباشد و از مرز « شعار در جهان ما» بگذرد. اما نقش ما، دلسوزی خود ما دربارهی تندرستی، آلودهنکردن زیستگاهمان، ناروا بر جمعیت افزودن و دور از آلودگیها زیستن چیست؟
آیا ما درپی تنشزدایی هستیم؟ آیا ما خود درپی پالایش زیستگاه خود هستیم؟ بهدیدار دوستی رفتم که بسیار مرا گرامی داشت و در ویلا باغچهای سرسبز در بلندی به بلندای تلاش نا ایستای خود و فرزندش، با درستکاری، آنچه گفتنی است چراغهای رنگارنگی بود که فضای باغچه را بسیار زیبا و حساب شده نورانی میکردند و چراغهای پرنور درون ساختمان هم نورافشان. اما همه سرگرم گفتگو و یا آمادهکردن بساط پذیرایی بودند نه تماشای زیباییهای شبانهی باغچه! لامپها روشن و کنتور درحال شماره انداختن و کمکردن نیروی برق همگانی.
آیا نیاز بود در تابستان، کمآبی و کمبرقی چنین کنیم. دربارهی خوراک هم همین است. «بریز و بپاش» که میخواهد از مهمان با چندین گونه خوراکهای رنگارنگ، چرب و گاه نیمسوز (برشته) پذیرایی کند!
ایکاش بهخود آییم و چون پول داریم از برق، آب، پوشاک و خوراک بیشتر از نیاز بهره نگیریم. بیگمان تندرستتر و دور از بیماری خواهیم زیست. چند تن بیمار قلبی میشناسید که سیگار بسیار دود میکنند و نمیهراسند!؟ زمانیکه هشدار دهید که برای تندرستی بد و بیماریزاست، بهویژه برای شما که بیماری قلبی دارید میگوید این یکی نه، نمیتوانم! «خودکشی آهسته».
امگا6 کشتزارهای ذرت و سویا که بهترین خوراک دام هستند و ما از گوشتشان بهرهمیگیریم، بیشترین میزان امگا۶ را در گوشتشان دارند. پروارکردن «هورمونی» چهارپایان یا ماکیان درصد بیماریهای قلبی و سرطان را با شتاب بسیار بالامیبرد. بیگمان فروشندگان را باکی نیست چون پیدرآمد بیشتر هستند نه تندرستی همگنان خود. اما بهتراست بدانند که: یکی برسر شاخ بن میبرید.
گزارش سازمان ملل درسال۲۰۰۶ دربارهی خوراکیها و کشاورزی چنین است:
دامپروری چهارپایان یکیاز برگزیدهترین دلیلهای گرمایش زمین و بیشتر از خودروها است.پخششدن ۶۵درصد گاز ازت که ۲۹۶برابر بیشتر از گازکربن در گرمایش زمین مؤثر است، از دامپروری است. گاز متانی که از هضم بد ذرت توسط گاوها پدید میآید، ۲۳درصد بیشتر از گازکربن در گرمایش زمین اثر دارد.با افزایش جمعیت و از روی نیاز، جنگلها که بهترین دستگاه پالایش گازکربن میباشند زیرکشت خوراک دام و... میروند. «یکی برسر شاخ بن میبرید». اپتون سینکلر روزنامهنگار بزرگ آمریکایی میگوید: «بسیارسخت است که بخواهی چیزی را بهکسی بفهمانی که دستمزدش درست بستگی به نفهمیدن آن دارد».
سیگار:
سیگار زیانآورترین عامل قابل پیشگیری از مرگ است. دستکم نیمیاز همهی مرگها دراثر سرطان و یکپنجم همهی مرگها در ارتباط با کشیدن تنباکوست. درسال2002 در آمریکا ۱۷۰۰۰۰ انسان بهعلت سرطانریهی پیآمد سیگار مردند! در همان بررسی ۳۰درصد از همهی مرگها درنتیجهی تنباکو در آمریکا بوده است. سرطانریه با شمار و درازی مدت مصرف سیگار افزایش مییابد. بدن رفتهرفته نیاز به دود را بیشتر میکند. آنانکه در نوجوانی کشیدن را آغازکردهاند، خیلی زود ناچار شمار سیگار روزانه را افزایشمیدهند تا به لذت روزهای نخست برسند. در اینان شمار در چنگال بیماریها گرفتار آمده بسیار بیشتر است. بیگمان دود، عمر را کوتاه میکند. شور بختانه ساخت، بهره گیری و «صادرات و واردات» سیگار همه جا «قانونی» است.
ارتباط سرطان با چربی جانوری سرشاراز امگا۶ و انباشته از زهرهای شیمیایی ۱/۵تا ۸ برابر است. اگرچه به سیگار کمتر پرداختهشده اما سیگار بهدرستی خطرش ۲۰تا۳۰ برابر است. بیگمان دربارهی سیگار چشمها بسته و برلبها مُهر است! تا این پیشهی پُررونق بماند!؟ اگر هزینهی سیگار و هزینهی درمان بیماریهای در ارتباط با آسیبهای آن وروزهای دور از کار را رویهم بگذاریم، درخواهیم یافت که ساخت و فروش سیگار برای حکومتها درآمدزا نیست بلکه بسیار زیانآور است.
اما با شادی میتوان گفت: که امروز نسبت به گذشته شمار سیگارکشها بهویژه در جاهای عمومی بسیار کم شده است. شاید بشود امیدوار شد که مردم خود بیدارتر شوند و از کشیدن سیگار و قلیان دوری جویند.
من بر این باورم که این تن، امانت خداوندنزد ماست و باید به آن برسیم و در تندرستی خود بکوشیم. این سیاره خاکی را با آنچه در آن هست خدا به مابخشیده است. زمانی خوشبخت و دور از بیماری زیست میکنیم که با آبادکردن خود و زمین سپاس خدا بهجای آوریم.
ابروباد ومه و خورشید وفلک درکارند
تا تو نانی به کف آری وبه غفلت نخوری
همه از بهر تــو سرگشـته و فرمانبــردار
شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری
راههای پیشگیری:
آنچه برای پیشگیری بیماری سرطان و یا رشد آن امروز کارسازست، افزون بر درمانهای پزشکی که پذیرفتنی هستند، بهرهگیری از آنچه که جلوی آماس و «آنژیوژنزیس= افزایش رگها» و خونرسانی به توده را میگیرند از ارزش ویژهای برخوردارند و ناباورانه در موشهای آزمایشگاهی و انسان موجب بهبودی و ریشهکنی بیماری میشوند که نمونه برای گفتن و آمار بسیار است.
این روش درمان را به مانور «ژوکوف» فرماندهی سپاه روسیه در برابر یورش آلمان در جنگ جهانی دوم که باور داشتند شکست خوردهاند، یکی میدانند. ژوکوف اندیشید بهجای جنگیدن رو در رو، بهتراست به بخش تدارکات و خوراک سپاه آلمان که درپشت سپاه جای دارد شبیخون بزند و آن را نابود کند. با این ترفند لشکر آلمان از پای درآمد و روسیه رهایی یافت.
تزریق درون شریانی شریان خونرسان به توده یا بستن آن (آنژیوبلاک) بر همین مبنا است. اما اگر ما جلوی آماس و نوسازی رگهای خونی را بگیریم، گستردهتر و کارسازتر است. بیگمان دیگر نهتنها سرطان رشد نمیکند بلکه میمیرد.
دراین راستا پرهیز از «امگا6» و بهرهگیری از «امگا۳» و آنچه بازگو خواهدشد بهترین راه رسیدن به این فرآیند است، چه باید کرد:
۱ـ آمادهکردن بیمار دچار بیماری ناامیدکننده که بسیاری از بهزبانآوردن نام آن ترس دارند. در برخی دانشگاهها و سازمانها برای این بیماران، روانپزشکان ویژهای هستند که این بیماران را گروهی یا تکی میپذیرند و امیدوار به زندگی برگردانده میشوند و پیامد آن را با بهبودی حتی در بیماران دچار متاستاز میبینند.
۲ـ ورزش یوگا و مدیتیشن، یکیاز روشهای خوب درمان در بسیاری بیماریهاست. ارزش آن در بیماران سرطانی نیز روشنشده است. دوری از استرس را آسان میکند.
۳ـ دوری از الکلیسم.
۴ـ دوری از سیگار و هرگونه تنباکو.
۵ـ پرهیز از خوردن چربی و گوشتهای چرب بهویژه اگر خوراکشان ذرت یا سویا (امگا۶) بوده است.
۶ـ پرهیز از خوردن میوهها و سبزیهای سمپاشیشده و با برداشت غیراستاندارد.
۷ـ خوردن سبزیها بهجای گوشت. این افزون بر جلوگیری از آماس و نوسازی رگهای خونی برای تودهیسرطانی، ایمنی بدن را بیشتر میکند. بهویژه سیر، ترهفرنگی، پیازچه، زردچوبه همراه فلفلسیاه و روغنزیتون.
۸ـ بیگمان هیچیک از اینها در درمان، جای تشخیص زودرس «جراحی، شیمیدرمانی و رادیوتراپی» را نمیگیرند. اینها همه باهم همراهند. همراهی بسیار ارزنده، که باید به تکتک آنها بها داد زیرا پیشگیرنده، کارساز، امید و شادیبخش هستند.
ثبت نظر