یک خانم ۳۲ساله با سابقهی 6هفته تورم غدد بناگوشی، خشکیچشم و دهان به پزشک مراجعه نمود. وی اظهارداشت که در حرکتدادن طرفراست صورت خود مشکل دارد و در سمتراست زبان خود احساس سوزنسوزنشدن میکند. در معاینهی فیزیکی، بزرگشدن هردو غدهی بناگوشی بهصورت سخت و غیرحساس، بزرگشدن غدد تحتفکی و بزرگشدن غدد اشکی (تصویرA) مشخصشد. او تب نداشت؛ التهاب عنبیه (Uveitis)هم دیده نشد و نمیتوانست چشم راست خود را بهطورکامل ببندد، در جمعکردن لبهای خود ناتوان بود و قادر به خندیدن در طرف راست صورت خود نبود. ظاهر صورت، متقارن و سالم بود. نتایج آزمایش برای بیماری Lyme و ویروس نقص ایمنی انسان(HIV) منفی بود. سطوح سرمی IgG4 نرمال بود. رادیوگرافی قفسهی سینه، آدنوپاتی دوطرفهی ناف ریهها و احتمال آدنوپاتی طرف راست نای را نشانداد اما زیاد قابلتوجه نبود.
CT سر، بزرگشدن و افـزایش تـجمع یکنـواخت کنتراست را در هردو غدهی بناگوشی نشانداد (تصویرB). نمونهی بیوپسی از غدهی بناگوشی راست، گرانولوم پراکنده را با نکروز کانونی مرکزی نشانداد.
(Scottered granulomas With focal central Necrosis) رنگآمیزی برای AFB و قارچها منفی بود. (تصویرC، هماتوکسیلین و ائوزین). سندرم Heerfordt برای او تشخیص داده شد که شکل نادر سارکوئیدوز است که درآن فشار روی عصب صورتی (facial nerve) منجر به فلج میشود. درمان با پردنیزون ۶۰mg در روز برای او آغازشد و در دورهی پیگیری، ۱۹ روز بعد تورم صورت و فلج عصب صورتی رفع شده بود (تصویرD).
ثبت نظر