پیری تا حدودی نتیجهی آسیب اکسیداتیو به پروتئینهای ناشیاز رادیکالهای آزاد است؛ محصولی جانبی از تعامل بدن ما و پرتوهایی ازقبیل نورخورشید. محققان دانشگاهYale با تجزیهوتحلیل ساختارهای پروتئینی که درمعرض حجم زیادی از اشعهیX قرارگرفتند، نمونههای مختلفی از مولکولهای اکسیژن را یافتند که به پروتئینها و پیوندهای پلیپپتیدی اضافهشده بودند که ارائهی آنها غیرکاربردی (Non-Functional) است. برخیاز این پروتئینهای آسیبدیده نیز در پروتئازومها که جمعکنندههای زبالهی سلولی هستند و پروتئینهای معیوب را پاکمیکنند، غیرقابلتشخیص هستند. پروتئازومها (Proteasomes) نیز درحالیکه برای تمیزکردن پروتئینهای معیوب کمک میکنند، آسیبمیبینند و این موضوع به محدودکردن روند پاکسازی سلولی میانجامد؛ نارسایی که مشخصهی اصلی پیری است.
Ref: Protein Science Journal, Aug.2016
ثبت نظر