یک دختربچهی 8 ساله با سابقهی استنوز مادرزادی میترال و تعویض دریچهی میترال بعد از یک هفته تنگینفس کوششی، خستگی و ارتوپنه مراجعه کرد. این بیمار نسبت بینالمللی طبیعی شده را به طور منظم در دورهی پیش از مراجعه پایش نمیکرد. درمعاینه، دچار تاکیپنه، تندی قلب 130ضربان در دقیقه بود و اشباع اکسیژن ضمن تنفس درهوای محیط به 85تا87٪ افزایش یافته بود. فشار ورید وداج به 4سانتیمتر بالای زاویهی استرنوم افزایش یافته بود. دارای S1 مکانیکی ضعیف، S1 با اسپلیت باریک، و سوفل هلوسیستولیک 2/6 و سوفل دیاستولی 2/6 بود که درنوک قلب شنیده میشد. در رادیوگرافی قفسهیسینه که در وضعیت نشسته از بیمار تهیهشده بود ضخیمشدن بینابینی، خیز ریه و مایع پلور (پانلA) دیده میشد. در اکوکاردیوگرافی دهلیز چپ دیلاته، سرعت جریان ورودی از دریچهی میترال بهطور مشخص افزایش یافته، رگورژیتاسیون میترال و excursion غیرطبیعی دریچهی مکانیکی میترال وجود داشت. در فلوروسکوپی تأییدشد که یک لت دریچهی مکانیکی ثابتشده و در لت دیگر میزان حرکت کاهشیافته است (پانلB پیکانها نشانهی وضع لتهای باز دریک دریچهی مکانیکی طبیعی). دراتاق عمل، لختهی وسیع و پانوس در دریچهی مکانیکی دیده شد. در بیمار دوباره تعویض دریچه انجام شد و بدون عارضه بهبود یافت.
N Engl J Med 2011 Dec 15;365:24
ثبت نظر