آزمونهای دیگر:
برای تشخیص حالت زمینهسازی که درایجاد تاکیکاردی سهیم است و قضاوت درمورد بیماری قلب ممکناست متخصص قلب دستور به انجام آزمونهای دیگر دهد.
هدف از درمان تاکیکاردی کندکردن سرعت تپش قلب و نیز پیشگیری از رویدادهای آینده و به حداقل رساندن عوارض است.
متوقف ساختن سرعت تپش:
تپش سریع قلب ممکناست خودبهخود برطرف شود و یا بیمار بتواند با استفاده از حرکات سادهی جسمی از سرعت قلب بکاهد. اما گاهی ممکناست به دارو یا سایر درمانهای طبی برای آهستهکردن تپش نیاز باشد. راههای آهستهکردن تپشقلب عبارتنداز:
•مانورهای واگال. ممکناست پزشک از بیمار بخواهد یک عمل موسوم به مانور واگال vagal maneuver را ضمن رویداد تپش سریع قلب انجام دهد. مانورهای واگال برعصب واگ vagus nerve مؤثر است، این عصب به تنظیم تپش قلب کمک میکند. این مانورها شامل سرفهکردن، پایین آمدن شبیه وقتی که باید عمل دفع انجام شود و قراردادن یک بسته یخ روی صورت است.
•داروها. اگر بامانورهای واگال نتوان تندی تپش قلب رامتوقف ساخت، ممکن است تزریق یک داروی آنتیآریتمیک برای بازگرداندن تپش قلب به حالت طبیعی لازم باشد. تزریق دارو دربیمارستان انجام میشود. همچنین میتوان از نوع خوراکی داروی آنتیآریتمیک استفاده کرد مثل فلکائینید flecainid یا پروپافنون propafenoneکه در صورت بروز رویداد به شرط بهبود نیافتن با مانور واگال مورد استفاده قرار میگیرد.
کاردیوورشن. در رویهی کاردیوورشن cardioversion، از طریق پرهها paddle یا بالشتکهایی که روی قفسهیسینه قرارداده میشود به بیمار شوک میدهند. جریان برق بر تکانههای الکتریکی قلب تأثیر گذاشته و ریتم طبیعی را باز میگرداند. ازاین رویه بهطور مشخص وقتی استفاده میشود که وضعیت بیمار اورژsانس باشد یا وقتی که مانور و دارو مؤثر نباشد.
پیشگیری از رویدادهای تندی تپش قلب:
باروشهای درمانی زیر، امکان پیشگیری یا تدبیر رویدادهای تاکیکاردی وجود دارد:
•کاتتر ابلیشن. ازرویه کاتتر ابلشن catheter ablation دربسیاری موارد وقتی استفاده میشود که یک راهگذر الکتریکی اضافی مسوول افزایش تندی قلب است. دراین رویه، کاتترهایی را از راه رگخونی وارد قلب میکنند. در الکترودهایی که در نوک کاتترها وجود دارند ممکناست از گرما، سرمای مفرط، یا انرژی رادیوفرکانس برای صدمهزدن (ابلشن) به راهگذر الکتریکی اضافی و پیشگیری از ارسال سیگنالهای الکتریکی استفاده شود. این رویه بهویژه درتاکیکاردی فوق بطنی کاملاً مؤثر است. میتوان از رویهی کاتترابلیشن در درمان فیبریلاسیون دهلیزی و فلوتر دهلیزی سود برد.
• داروها. استفاده از داروهای آنتیآریتمیک درصورت استفادهی منظم از تندی تپش قلب جلوگیری میکند. سایرداروهایی که میتوان تجویز کرد چه بهصورت جانشین و چه بهصورت همراه با داروهای آنتیآریتمیک، عبارتنداز: بلوکرهای راهگذر کلسیم مانند دیلتیازم diltiazem و وراپامیلverapamil یا بتابلوکرها مانند متوپرولولmetoprolol واسمولولesmolol.
•پیسمیکر. پیسمیکرpace maker، وسیلهی کوچکی است که با عمل جراحی زیر پوست کاشته میشود. وقتی این وسیله تپش غیرطبیعی قلب را حس کند، یک پالس الکتریکی ارسال میدارد که تپش قلب را طبیعی میکند.
•کاردیوورتر ـ دفیبریلاتور قابل کاشت. درصورتیکه بیمار درمعرض رویداد تاکیکاردی تهدیدکننده باشد، برایش استفاده از کاردیوورتر ـ دفیبریلاتور قابلکاشت Implantable cardioverter defibrilator (باکوتهنوشتICD) توصیه میشود. این وسیله، بهاندازهی یک گوشی موبایل است و با عملجراحی در قفسهیسینه کاشته میشود. دستگاهICD بهصورت دائمی تپشقلب را کنترل میکند، افزایش سرعت قلب را آشکار مینماید و شوک الکتریکی دقیقاً مناسبی برای برقراری رتیم طبیعی به قلب میفرستد.
•جراحی. دربعضی موارد برای تخریب راهگذر الکتریکی اضافی ممکناست انجام جراحی قلب باز لازم باشد. در یک نوع دیگر جراحی که به رویه ماز maze معروف است، جراح برش کوچکی در بافت قلب میدهد تا یک الگو یا ماز بافت جوشگاه ایجاد نماید. ازآنجا که بافت جوشگاه برق را هدایت نمیکند این جوشگاه با تکانههای الکتریکی سرگردان تداخل میکند. از عمل جراحی، فقط معمولاً وقتی استفاده میشود که سایر گزینههای درمانی مؤثر نباشند یا وقتی برای درمان نابسامانی دیگر قلب انجام جراحی ضرورت داشته باشد.
پیشگیری از لختههای خون:
دربعضی افراد دچار تاکیکاردی، اجتماعی ایجاد لختهی خون افزایش مییابد که ممکناست به استروک یا حملهی قلبی بیانجامد. دراینگونه موارد میتوان از تجویز داروهای رقیقکنندهی خون مانند دابیگاتران dabigatran یا وارفارین warfarin برای کاهش میزان خطر سود برد.
درمان بیماری زمینهیی:
درصورتیکه بیماری زمینهیی دیگری در بروز تاکیکاردی سهیم باشد مانند بعضی انواع بیماری قلب یا پرکاری تیروئید، درمان مشکل زمینهیی از بروز رویدادهای تاکیکاردی پیشگیری کرده یا آنها را به حداقل میرساند.
اگر بیمار برای مقابله با رویداد تندی تپش قلب برنامهی خاصی داشته باشد، احساس آرامش بیشتر خواهد کرد و درصورت بروز رویداد همه چیز را درکنترل خواهد داشت. پزشک باید درموارد زیر با بیمار سخن بگوید:
• زمان و نحوهی استفاده از مانورهای واگال
•زمان ارتباط با پزشک
•زمان مراجعه به اورژانس
مؤثرترین راه پیشگیری از تاکیکاردی، کاهش احتمال ایجاد بیماری قلب است. درصورت وجود بیماری قلب، باید بیماری را پایش کرده و از برنامهی درمان برای کاستن از احتمال تاکیکاردی تبعیت کرد.
پیشگیری از بیماری قلب:
درمان یا حذف عوامل خطرسازی که به بیماری قلب منتهی میشود اهمیت دارد.
دراین مورد باید اقدامات زیر را انجام داد:
•ورزش و استــفاده از جیرهغذایی سالم. با انجام ورزش منظم واستفاده از جیرهیغذایی سالم و کمچرب سرشار از میوه، سبزی و غلاتکامل باید شیوهیزندگی را سالم نمود.
• حفظ وزن سالم. داشتن اضافهوزن سبب افزایش احتمال بروز بیماری قلب میشود.
• کنترل فشارخون و میزان کلسترل. شیوهیزندگی را تغییر داده و برای اصلاح فشارخون بالا و میزان کلسترل باید داروها را آنچنانکه دستـور داده شده، مصرف کرد.
• قطع استفاده از سیگار. درصورت سیگارکشیدن باید با کمک پزشک سیگار را ترک کرد.
• قطع مصرف الکل
• عـــدم استـفـاده از مواد مخدر تفریحی
• احتیاط در مصرف داروهای بدون نسخه. بعضی داروهای سرفه و سرماخوردگی حاوی داروهای محرکی هستند که سبب شعلهوری تاکیکاردی میشود.
• محدودکردن مصرف کافئین. استفاده از نوشابههای کافئیندار باید درحد اعتدال باشد.
• کنترل استرس. از استرس غیرضروری باید پرهیزکرد و تکنیکهای مقابله با استرس را آموخت.
• برنامهریزی چکآپ. باید بهطور منظم معاینهی جسمی انجام داد و شناسهها و نشانهها را به پزشک گزارش کرد.
پایــش و درمان بیماری قلبی موجود:
درصورتیکه بیمار به بیماری قلبی مبتلا است، برای کاهش احتمال بروز تاکیکاردی یا سایر آریتمیها باید اقدامات زیر را انجام دهد:
• تبعیت از برنامه. باید برنامهی درمان را بهخوبی درککرد و داروها را آنچنانکه دستورداده شده مصرف نمود.
• گزارش فوری تغییرات. درصورت تغییر نشانهها یا بدترشدن نشانهها و یا ایجاد نشانههای جدید باید بلافاصله پزشک را مطلع ساخت.
ثبت نظر