قطع استاتین‌ها در بیماران لاعلاج

تفاوت معنی‌داری در عوارض‌جانبی قلب‌و‌عروق یا مدت بقاء در‌بین بیماران مصرف‌کننده‌ی استاتین‌ها و بیمارانی‌که مصرف استاتین‌ها را قطع‌کرده بودند، مشاهده نگردید.

پزشکان اغلب در‌مورد قطع داروهای پیشگیرانه (هم از لحاظ درمانی و هم از لحاظ تشخیصی) در بیماران لاعلاج (Terminal illnesses) مشکل دارند. اما انجام این کار ممکن‌است در بهبود کیفیت زندگی مزایای مهمی داشته باشد. در این بررسی محققان به‌صورت تصادفی ۳۸۱ بیمار سالخورده را (با سن متوسط ۷۴سال) که طول‌عمر کمتر از 1‌سال برایشان پیش‌بینی شده بود و اخیراً دچار کاهش وضعیت کارکردی (Functienal  Status) شده بودند، برای ادامه و یا قطع استاتین‌ها انتخاب کردند. نزدیک به نیمی‌از شرکت‌کنندگان سرطان کشنده (سرطان در مرحله انتهایی) و ۵۸درصد بیماری‌های قلب‌و‌عروق پیشرفته داشته و بیشتر آنها برای مدت بیش‌از 5‌سال استاتین‌ها را مصرف کرده بودند. شرکت‌کنندگان به‌طور میانگین ۱۸هفته زیرنظر قرارداشتند؛ نزدیک به نیمی از افراد در طول این مدت درگذشتند.

تفاوت معنی داری بین دو‌گروه در نسبت افراد فوت‌شده در مدت ۶۰روز، متوسط زمان تا مرگ و یا بروز عوارض‌جانبی قلب و عروق یافت نشد. نمرات کلی کیفیت زندگی در گروهی که مصرف استاتین را قطع کرده بودند به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه ادامه‌دهنده‌ی مصرف استاتین بودند. هر‌چند نمرات اختصاصی نشانه‌ها مشابه بودند.

J Watch  May 2015