اختلالشناختی (cognitive impairment) خطر مرگومیر به دلایل مختلف و بستری مجدد در بیماران نارساییقلبی سالمند را تا ۷/۵برابر افزایش میدهد.
پژوهشی روی نارسایی قلبی که درسال۲۰۱۵ در ژاپن ارائه شده است، نشانمیدهد که ابتلا به اختلالشناختی، بدترین نتایج را در بیماران سالمند مبتلا به نارسایی قلبی بهدنبال دارد. بیماران مبتلا به این عارضه، ۷/۵برابر خطر بیشتری برای مرگومیر و بستری مجدد به دلیل نارساییقلبی را دارند و ممکناست از اینرو و درپی عملنکردن به دستورات دارویی، موجب بدترشدن پیشآگهی گردند.
بررسیهای نظاممنـد (Systemic reviews) نشاندادهاند که ابتلا به اختلالشناختی در بیماران مبتلا به نارساییقلبی مزمن، شایع است.
با اینحال تأثیر اختلالشناختی در پیشآگهی بیماران مبتلا به نارساییقلبی شناخته شده نیست و بررسی حاضر به تأثیر مستقل اختلالشناختی در پیشبینی نتیجهی درمان سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی میپردازد.
این پژوهش که به ارزیابی ۱۳۶ بیمار ۶۵ ساله و یا مسنتر مبتلا به نارسایی قلبی بستری میپردازد، ابتدا آزمون سنجش وضعیت روان کوتاه (Mini Mental State Examination=MMSE) برای ارزیابی وجود اختلالشناختی در تمام بیماران، قبلاز ترخیص انجامشد و بیماران به دوگروه تقسیم شدند: بیماران مبتلا به اختلالشناختی (نمرهی زیر۲۷در MMSE) و بیماران غیرمبتلا به اختلالشناختی (نمرهی۲۷ یا بالاتر).
میانگین سن بیماران ۸۲ سال بوده و ۴۷ درصد از آنها مرد بودند. بر اساس نمرات MMSE،۱۰۱بیمار (۷۴درصد) مبتلا به اختلالشناختی بودند. پساز ۱۶۱روز پیگیری، ۳۳بیمار (۲۴درصد) بهعلت نارساییقلبی، دوباره بستری شدند و یا درگذشتند.
مطابق با نتایج بهدستآمده، پیشآگهی بیماران حاضر در گروه مبتلا به اختلالشناختی، بهصورت مشخصی بدتر از گروه غیرمبتلا به اختلالشناختی بود. این خطر حتی با درنظرگرفتن سایر عوامل پیشآگهی ازجمله سن، جنس، شاخص تودهی بدن، آلبومین، هموگلوبین، پپتید ناتریورتیک مغزی (CRP ،(BNP، میزان تخلیهی قلبی (EF)، میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمینی (EGFR) و میزان نیتروژن اورهی خون (BUN) نیز بالاتر است.
ابتلا به اختلالشناختی در سالمندان مبتلا به نارساییقلبی شایع بوده و در سهچهارم از بیماران اتفاق میافتد. همچنین نشانداده شدهاست که اختلالشناختی، پیشبینیکنندهی مستقلی (Independent predictor) برای پیشآگهی بدتر در بیماران مسن مبتلا به نارسایی قلب است که حدود ۷/۵ برابر خطر بیشتری برای مرگ یا بستری مجدد بهدلیل نارساییقلبی را دارند.
مطابق انتظار محققان، بیماران مبتلا به نارساییقلبی که اختلالشناختی دارند، در پیروی از دستورات دارویی بهطور پیشروندهای ضعیفتر عمل مینمایند. ممکناست این امر بتواند توضیحدهد که چرا آنها پیشآگهی بدتری دارند. متخصصان قلب و سایر کارکنان پزشکی باید وضعیت شناختی(Cognitive status) سالمندان دچار نارسایی قلب را ارزیابی نمایند.
هنگامیکه وضعیت شناختی دچار اختلال است، باید مدیریت بیماری را بهمنظور جلوگیری از بستری مجدد آنها بهدلیل نارسایی قلبی به خانواده (اطرافیان) آموزشداد. سه جزء اصلی مدیریت بیماری شامل دارو، تغذیه و ورزش است. درمیان این سه جزء، دارو بسیار مهم است. ارتقاء پایبندی به دارو برای خانوادهی بیمارانیکه خود قادر به مدیریت داروهای خود نیستند، ضروری است.
هیچ درمان خاصی برای مبتلایان به اختلالشناختی در بیماران مبتلا به نارساییقلبی وجود ندارد. اگر بیماران نارساییقلبی دچار تنگینفس نباشند، پزشکان اغلب ورزشی ملایم مانند پیادهروی را بهمنظور حفظ عملکرد شناختی آنان توصیه مینمایند. پزشکان باید بیشتر دربارهی وضعیت شناختی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی خود آگاه باشند. خانواده نیز میتواند نقش مهمی در تضمین دریافت بهموقع داروها، ورزش و خوب غذاخوردن بیماران داشته باشد.
ثبت نظر