محققان در استرالیا و نیوزیلند، بیوشیمی زجاجیه را بهطور جامع موردبررسی قراردادند و مشخص شد که اختلافات فاحشی با BSS Plus وجود دارد که بهجای ویتره جایگزین مینمائیم.
اولینبار در۱۹۶۰ ترکیبات زجاجیه را در حیوانات گزارشکرده بودند.
مواد موجود در زجاجیه عبارتنداز:
سدیم، پتاسیم، کلراید، کلسیم، منیزیوم، گلوکز، لاکتات، بتاهیدروکسی بوتیرات که غلظت هرکدام را نیز مشخصنمودهاند.
در دیابتیها غلظت گلوکز بیشتر و غلظت منیزیوم کمتر بود. محققان همچنین متوجهشدند که میتوان با آزمایش زجاجیه، از بیماریهای دیگر و همچنین از پایداری داروهایی که به داخل زجاجیه برای درمان بهکار برده میشود اطلاع حاصلنمود. غلظت سدیم، پتاسیم، کلراید، کلسیم، گلوکز و لاکتات در زجاجیه با غلظت آنها در سرم خون متفاوت است. تغییرات در بیوشیمی زجاجیه ممکناست در اختلالات ویتریورتینال موردتوجه قرارگیرد. پروتئینهای مختلفی که در زجاجیه وجود دارند، میتوانند در فیزیولوژی رتین تأثیرگذار باشند.
این پروتئینها Transporter Proteins میباشند و عبارتنداز: فاکتور رویش آندوتلیال عروقی(VEGF)، هورمونها و آنزیمها که در بیماریهای مختلف این پروتئینها تغییرمیکنند و نقشه مشخصی ازاین پروتئینها و تغییرات آنها در بیماریهای مختلف و بیماریهای چشمی موردبررسی قرارگرفته است.
تغییر فاکتورهای Vasoproliferativeموجود در زجاجیه، در نئوواسکولاریزاسیون و فیبرو واسکولار پرولیفراسیون رتین میتواند راهنمای درمان بیماریهای چشمی باشد.
در ژانویه ۲۰۱۵ تغییرات ترکیب متابولیتهای موجود در زجاجیه در زمانهای مختلف۶، ۱۲، ۱۸و ۲۴ساعت بعداز درگذشت حیوان(GOAT) را موردبررسی قراردادند. این تغییرات عبارتنداز:
ازدیاد Hypoxanthine،Lactats، آلانین، گلوتاتیون، کولین، فسفوکولین و میواینوزیتول و کاهشگلولز و 3-Hydroxybotyrate که ممکناست این اطلاعات درآینده در پزشکیقانونی مورداستفاده قرارگیرند.
این تحقیقات کمک خواهدکرد تا یک جایگزین مناسبتری برای زجاجیه پیداکنیم.
دانشمندان متوجه شدند که با ازدیاد غلظت زجاجیه، میتوان از سلولهای گانگلیونی رتین که در گلوکوم موردتهدید قرارمیگیرند حمایتنمود.
پیشبینیمیشود که با یک روش غیرتهاجمی و با به کار بردن اسپکتروسکوپی زجاجیه، از محتویات آن اطلاع حاصل نمود و آن را جهت درمان و یا پیشگیری از ابتلا به بیماریهای چشم مورداستفاده قرارداد.
Ref: Eye World, Feb 2016
ثبت نظر