درمان‌گرفتگی ورید مرکزی شبکیه (CRVO:Central Retinal Vein Occlusion) اخیراً با پیشرفت‌هایی در ترمیم دید بیماران همراه بوده‌است. نشانه اصلی، کاهش‌دید در مراحل اولیه CRVO ادم‌ماکولا می‌باشد.
پاتوژنز این بیماری چند علتی بوده و با اختلال در فشار هیدروستاتیک وریدی، اختلال در تنظیم سیتوکاین‌ها و عوامل التهابی همراه می‌باشد.
در مواردی که اختلال سایتوکاینی وجود دارد، Vascular Endothelial Growth Factor) VEGF) یکی‌از مهمترین عوامل بوده و سبب نشت عروقی بیشتر می‌شود و این موضوع باعث‌می‌شود که تحقیقات در فازهای مختلف صورت گیرد.
درمان‌ها شامل؛ استروئید مانند تریامسینولون و دگزامتازون و آنتیVEGF شـامـلPegatanib، Ranibizumab و Aflibercept می‌باشد. این مواد در درجاتی مؤثر بوده و سبب کاهش ادم ماکولا گردیده و تا‌حدی ترمیم دید انجام‌می‌شود. ولی برگشت اِدم اثر آنها را خنثی‌نموده و لذا نیاز‌مند تکرار تزریقات می‌باشد که تاکنون نیز ادامه این روند مشخص نشده‌است. پاتوژنز CRVO هنوز کاملاً مشخص نشده و مورد‌بحث است. بحثی وجود دارد مبنی‌براینکه نشانه بالینی مشاهده‌شده در‌این‌حالت درواقع نتیجه نهایی انسداد در‌جریان وریدی است. این گرفتگی عروق وریدی، نتیجه بالارفتن فشار هیدروستاتیک داخل وریدی می‌باشد که با ارزیابی توسط افتالمودینامومتری، فشار وریدی در‌این‌حال تا ۲۴بار نسبت‌به عروق مرکزی شبکیه سالم بالاتر است.
بـه‌طور‌مختـصر؛ در چشمان مبتلا به Central Venons Pressure) CVP) پس‌از یک CRVO شدید، به‌طور شاخص سبب کاهش‌دید، کاهش جریان‌خون شبکیه و شیوع روبئوزیس ایریدیس گشته و نقاط بزرگی از Capillary Non Perfusion دیده‌می‌شود.
ثبت نظر