بررسی های اخیر حاکی از آن است که چشم دارای پروتئینی به نام RBP3 است و اگر به میزان کافی این پروتئین موجود باشد، چشم را در برابر رتینوپاتی دیابتی محافظت می نماید. رتینوپاتی دیابتی (DR) از شایع‌ترین بیماریهای چشم مبتلایان به دیابت است. رتینوپاتی دیابتی در موارد شدید منجر به نابینایی بیمار می‌شود. با استناد به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا، در حال حاضر بیش از ۲۹ میلیون نفر فقط در آمریکا به دیابت (نوع ۱ و ۲) مبتلا هستند و دیابت،به عنوان دلیل اصلی نابینایی در بیماران مبتلا به دیابت در گروه سنی ۲۰ تا ۷۴ سال شناخته شده است . در بیماری رتینوپاتی دیابتی، رگ‌های خونی غیر طبیعی جدیدی روی پرده شبکیه رشد نموده و زمینه ساز کاهش بینایی و حتی بروز نابینایی می گردند. بدین صورت که با آسیب رگ‌های خونی و عدم رسیدن جریان خون کافی به سلول‌های عصبی شبکیه و در نتیجه کمبود اکسیژن ، مرگ این سلول‌ها رقم می خورد. در این مرحله بدن انسان با رشد رگ‌های خونی جدید، سعی در ترمیم و رفع این مشکل دارد . از سوی دیگر بیماری دیابت با ایجاد اخلال در رشد عروق خونی مانع از به درستی انجام گرفتن آن می گردد و زمینه ساز خونریزی می شود و به شبکیه آسیب وارد می نماید و در نهایت این آسیب منجر به رشد بافت اسکار در شبکیه گشته و بیمار به مرور زمان بینایی خود را از دست می‌دهد.
بیشتر بدانید:دیابت و افسردگی
دیگر روشهای درمانی رتینوپاتی دیابتی:
از نوین ترین روشهای درمان رتینوپاتی دیابتی ، تزریق پروتئین چشمی RBP3 می باشد . محققان با تزریق این پروتئین به چشم موش‌های دچار رتینوپاتی دیابتی ، مشاهده نمودند که روند بیماری متوقف گشته و این روش را می توان به منزله یک تحول شگرف در درمان رتینوپاتی به حساب آورد. از سایر روشهای درمان رتینوپاتی دیابتی که به دلیل رشد رگ‌های خونی غیرطبیعی (نئوواسکولاریزاسیون) باشد ، از تابش اشعه لیزر به تمامی قسمت‌های مجاور پرده شبکیه استفاده می‌گردد و منجر به کاهش رشد رگ‌های خونی غیرطبیعی و درنتیجه چسباندن شبکیه به پشت چشم می گردد و از جدا شدگی شبکیه جلوگیری به عمل می آورد.
تزریق دارو با هدف کاهش رشد عروق خونی جدید روش دیگری است که می توان بدان اشاره نمود. روش دیگر ماسک نوری چشم است. که به محض به خواب رفتن بیمار، تابش نور به شبکیه توسط ماسک آغاز می گردد و سلول‌های میله‌ای شبکیه را غیر فعال می سازند. این سلول‌ها ، هنگام تاریکی و در حالتی که چشم بسته است فعال گشته تا در شرایط نور کم، توانایی دید را فراهم نمایند. مصرف اکسیژن این سلول‌ها در شب و نور کم، دو برابر حالت عادی است و با این عمل اکسیژن کافی در اختیار سلول‌ها قرار نمیگیرد. البته که این روش به دلیل ایجاد اخلال در خواب بیمار ، مورد استقبال قرار نمیگیرد.
جهت مطالعه ی مطالب بیشتر به سایت پزشکی امروز مراجعه کنید.
مطالب مرتبط
ثبت نظر