هپاتیتویروسی، چاقی و مصرف بیشازحد الکل اگر درمان نشوند منجر به مرحلۀ انتهایی بیماری کبدی(ESLD)میگردند که دراینصورت زندهماندن بیمار در گرو پیوند کبد است. با وجود این، کمبود اهداکنندههای فوتشده منجر به افزایش چشمگیر بیمارانی شدهاستکه چشم امید بهفهرستِ انتظاری طویل دوختهاند.
پایگاهدادۀ «شبکۀ اهدا و پیونداعضاء» (OPTN:Organ Procurement and Transplantation Network) گزارش دادهاست که درسال2012، تعداد ۱۶۰۰۰ بیمار در لیست انتظار پیوندکبد قرارداشتند که از این تعداد تنها ۶۸۷۸ بیمار مورد عمل پیوند قرارگرفته و ۶۹۹۹ بیمار پیشاز دریافت آن فوت شدهاند.درآن سال ۹۶درصد از گروهی که مورد عمل پیوند قرارگرفتند، کبد خود را از اهداکنندگان فوتشده دریافتکرده بودند و تنها ۴ درصد اهداکنندگان زنده (Living Donor) بودند.
محققاناز ۱۲۷ اهداکنندۀ کبد زنده نظرسنجی کردند. این نظرسنجی که برای تعیین درجۀ ناخوشنودی اهداکنندگان زندۀ کبد در ۳۶ آیتم تدوین شده بود، توسط ۱۰۷ اهداکننده تکمیل شد. پساز ارزیابی نتایج عمومی در ۶۲تن از اهداکنندگان که تقریباً ۷سال بهطولانجامید، مشخصشد که ۱۱ درصد از آن ها بهبود وضعیت سلامت خود را نسبت به قبلاز اهدا و ۸۰ درصد ثبات وضعیت سلامتیشان را گزارشکردند (بدون تغییر پساز اهدا). ۹۲درصد از این افراد نیز اذعانکردند که در مشاغل مختلف فعال میباشند. ناراحتی محل جراحی شده، متداولترین عارضۀ بعداز اهدا بوده است که ۳۴درصد از اهداکنندگان به آن اشارهکردند. ۲۲درصد از افراد مورد بررسی نیز خبراز نشانههای افسردگی پساز عمل دادند. همچنین ارزیابیهای بیشتر نشاناز سرزندگی بیشتر، درد کمتر و رضایتمندی بیشتر از این که گیرندۀ عضوشان زندگی بدون نیاز به کمک دیگران پیدا نموده، درمیان اهداکنندگان داشته است.محققان دریافتند که اهداکنندگان از متوسط کیفیت زندگی بالاتر از سایر افراد برخوردار بودند. بهطوریکه ۹۷درصد از آنان برای اهدای مجدد عضو ابراز تمایلکردند. دستاوردهای این پژوهش همچنین نشانمیدهد که اهدای عضو، تجربهای مثبت برای اهداکنندگان بهشمارمیآید و این موضوع باید با کسانیکه تمایل به اهدای کبد خود دارند، به اشتراکگذاشتهشود (اهداکنندگان بالقوه).
برچسب ها
ثبت نظر