کشف نشانگرهای شایع هیپوکسی تومور در ۱۹ نوع ‌سرطان

 اما محققان طی پژوهش‌های صورت‌گرفته اخیر، شاخص‌های‌مولکولی هیپوکسی را در نخستین تحلیل جامع‌سرطان در زمینة اکسیژن‌پایین در تومورهای انسانی (باتوجه ویژه به سرطان‌پروستات) کشف نموده‌‌اند. این تحقیق بیش‌از۸۰۰۰ تومور انسان در ۱۹ نوع گوناگون سرطان، ازجمله تومورهای پروستات از شبکه ژنوم‌سرطان پروستات کانادا (CPC-GENE) را مورد‌بررسی قرارداد.

محققان، آن دسته از نشانگرهای شایع هیپوکسی را کشف‌نمودند که قادر به‌پیشگیری‌از تهاجمی‌بودن (‌Aggressiveness) سرطان و مؤثر در تصمیم‌گیری راه‌حل‌های درمانی بودند.

نشانگرهای شایع هیپوکسی

این یافته‌ها، شامل چندین ژن هستند که بیشتر در سرطان‌های هیپوکسیک جهش‌یافته‌اند و شامل اطلاعات جدیدی پیرامون الگوهای مرتبط با هیپوکسی در سیر تکاملی تومور هستند و بزرگترین منبع موجود برای تحقیقات مربوط به هیپوکسی را تشکیل‌می‌دهند. پژوهشگران معتقدند که اگر به هرجنبه‌ای از سرطان بنگریم، فقط به درکی جزئی از این بیماری پیچیده می‌رسیم. اما در اینجا برای درک جامع‌تر، به بسیاری از داده‌های تومور انسان پرداخته‌ایم. ازطریق پیونددادن درک جدید ما از محیط ایجاد تومورها با ارزیابی دقیق تغییرات ژنتیکی، نوعی امضای زیست‌شناختی (Biological Signature) را ایجاد‌نمودیم که بیمارانی را نشان‌می‌دهد که درمان بیشتر برایشان مفید است.

نشانگرهای مشاهده‌شده در این بررسی همچنین فرصت‌های جدیدی را برای محققان جهت ایجاد درمان‌هایی فراهم‌می‌کند که مقاومت‌درمانی مرتبط با هیپوکسی و متاستاز در بسیاری از انواع سرطان، ازجمله سرطان پروستات را مورد هدف قرارمی‌دهند.

درک ویژگی‌های‌ژنتیکی مشترک در‌میان انواع سرطان‌ها برای آینده تشخیص و درمان سرطان بسیارمهم است. در ابتدا ناتوانی در تفکیک سرطان‌های پروستات تهاجمی و غیرتهاجمی به محققان انگیزه‌داد، اما یافته‌هایشان نشان‌می‌دهد که چگونه می‌توان برای بسیاری از انواع تومورها روش‌های درمانی مؤثر ایجادنمود.هیپوکسی، پیشتر با بیماری تهاجمی مرتبط بود، اما سازوکارهایی که این فرآیند را در تومورهای انسان پیش‌می‌برند، از نظر ژنتیکی به‌خوبی درک نشده‌بودند.اکنون می‌توانیم از این یافته‌ها در کارآزمایی‌های‌بالینی جدید برای هدف‌قراردادن همزمان هیپوکسی و ژنتیک غیرطبیعی استفاده‌نماییم. بهره‌گیری از تخصص محاسبات بیولوژیکی منحصربه‌فرد(OICR’s (Unique Computational biology، داده‌های سرطان‌پروستات غنی‌ازCPC-GENE و تخصص بالینی همکاران، این بررسی قابل‌توجه را توانمندنمود. تمرکز بالای تیم بر پرسش‌های پژوهشی مهم بالینی، به پژوهشگران اطلاعات جدیدی داده‌است که می‌توان آنها را در درمانگاه برای به‌کارگیری این رویکرد نمایه مولکولی جهت تصمیم‌گیری بهتر درمانی برای مدیریت سرطان پروستات به‌کار برد. همچنین، می‌توان درسایر انواع سرطان نیز آ‌نها را به‌کار برد.

محققان این بررسی اظهارنمودند که درحال پرکردن شکاف بسیار مهمی(Critical gap) در شخصی‌نمودن درمان برای هر بیمار می‌باشیم که درواقع آینده مراقبت یک‌هفتم ازمردان کانادایی می‌باشد که به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند. این تحقیق فرصت‌های جدیدی جهت بهبود نتایج برای مردان مبتلا و ارایۀ ابزارهای انتخاب بهترین درمان برای هربیمار را برای پزشکان فراهم‌می‌کند که درنهایت به کیفیت بهتر زندگی و افزایش میزان بقای بیماران خواهد انجامید.