چرا بعضی از ما شیرینی دوست هستیم

واضح است که مقادیر شکر زیاد در رژیم غذایی برای ما خوب نیست. پس چرا بعضی از مردم حرص مصرف غذاهای شیرین را دارند، در حالی که بقیه راحت‌تر می‌توانند از آن پرهیز کنند؟

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) هشدار می‌دهد که افراد زیادی در ایالات متحده بیش از حد شکر مصرف می‌کنند و این امر می‌تواند مشکلات سلامتی جدی نظیر بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت نوع دو و چاقی را ایجاد کند.

اگر چه برای بسیاری از مردم پرهیز از خوردن کیک می‌تواند به راحتی صورت گیرد، برای برخی دیگر خیلی پیچیده خواهد بود. افرادی که شیرینی دوست نامیده می شوند، پرهیز از شیرینی را بسیار سخت‌تر می‌دانند. اما آیا این فقط به دلیل نیروی اراده است یا یک توضیح بیولوژیکی برای ولع مصرف شکر وجود دارد؟

بررسی شیرینی دوستی به لحاظ ژنتیک :

بررسی­ های پیشین روی جوندگان نشان داده است هورمونی که به‌وسیله کبد ترشح می‌شود و FGF21 نام دارد، جذب قند را سرکوب می‌کند. به طور مشابه، در بررسی دیگری روی پستانداران پیشنهاد شده که همان هورمون می‌‌تواند اشتها نسبت به شیرینی را کاهش دهد.

پژوهش جدید در این زمینه که به تازگی در مجله سل متابولیسم (Cell Metabolism)منتشر شده است  این موضوع را مورد بررسی قرار داده که آیا FGF21 همان تأثیر را روی انسان‌ها نیز دارد و آیا بالا و پایین شدن هورمون می‌تواند ولع مصرف شکر را توضیح دهد یا خیر ؟

افراد با واریانت‌های ژنی FGF21 بیست درصد بیشتر احتمال دارد که شیرینی دوست باشند.

این پژوهش روی اطلاعات یک کارآزمایی موجود انجام شد که بیش از ۶۵۰۰ تن در آن شرکت داشتند و تحقیق Inter99 نامیده شده بود. پژوهش Inter99 با استفاده از اطلاعاتی که توسط خود شرکت کنندگان گزارش شده بود، متابولیسم افراد، نوع سبک زندگی و نوع رژیم غذایی آنها را پایش می‌کرد.

در این ارزیابی همچنین پژوهشگران سطح کلسترول و گلوکز خون شرکت کنندگان را اندازه‌گیری کردند. علاوه بر این اطلاعات، در بررسی جدید، محققان توالی ژنی FGF21 و واریانت‌های آن را شناسایی و تعیین نمودند.

پژوهشگران ساختار ژنی FGF21 rs838133 و rs838145 دو واریانت از ژن FGF21 که قبلاً ارتباط آن با مصرف بیشتر کربوهیدرات مشخص شده بود را تعیین توالی کرده و به دقت مورد آزمایش قرار دادند. پژوهش حاضر نشان داد که افراد با هر دو واریانت ژنی،۲۰ درصد بیشتر احتمال دارد تا به طور منظم مقادیر بالایی از شیرینی مصرف کنند.

این واریانت‌ها با مصرف شیرینی ارتباطی قوی دارند. به علاوه این بررسی به ارتباط  این واریانت‌ها با مصرف بالای الکل و سیگار نیز پی برده‌است، گرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید ارتباط بین آنها نیاز است.

سطح FGF21 ناشتا ۵۰ درصد در افرادی که شیرینی دوست ندارند بالاتر بود.

محققان همچنین یک آزمون بالینی برای تأیید یافته‌های اول خود ترتیب دادند. آنها ارتباط بین سطح هورمون FGF21 ناشتا و ترجیح نسبت به غذای شیرین را در میان ۸۶ شرکت کننده جوانِ سالم و لاغر آزمایش کردند. شرکت کنندگان یک پرسش‌نامه که از آنها درمورد علاقه خود به غذای شیرین، شور و چرب و شیرین پرسیده شده بود را پر کردند. پژوهشگران سطح هورمونی FGF21 را پس از این که شرکت کننده‌ها ۱۲ ساعت ناشتا بودند اندازه گرفتند. آنها سپس از شرکت کنندگان خواستند تا میزان شکر برابر با دو قوطی نوشابه را مصرف کنند و سطح هورمون FGF21 آنها را در یک محدوده ۵ ساعته بعد از مصرف شکر تحت نظر گرفتند.

بلافاصله بعد از دوره ناشتایی، سطح FGF21 در میان افرادی که شیرینی دوست نداشتند نسبت به کسانی که شیرینی دوست بودند ۵۰ درصد بالاتر بود. بعد از مصرف شکر ،سطح FGF21 در هر دو گروه تقریباً یکسان بود.

در آینده‌ای نزدیک محققان امیدوارند که پژوهش مشابهی را در مقیاس بزرگ‌تر ترتیب دهند. این موضوع به آنها اجازه خواهد داد تا از تأثیرات افزایش و کاهش سطح خونی FGF21 درک بهتری داشته باشند.

همچنین یک بررسی بزرگتر پژوهشگران را قادر خواهد ساخت تا ارتباط بین این هورمون و بیماری‌های مختلف متابولیکی مانند چاقی و دیابت نوع دو را مورد آزمایش قرار دهند.

یک دو جین از عواملی یافت شده‌اند که در بیماری متابولیکی درگیر هستند و در این تحقیق ما فقط یک تکه کوچک از یک پازل بزرگ را پایش کردیم. این بررسی یک درک شگفت انگیز نسبت به توانایی اساس هورمونی شیرینی دوستی را ارائه می‌کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت پزشکی امروز مراجعه نمایید.