عوارض آنتی بیوتیک‌ها بر تراکم استخوان‌ در درازمدت

محققان دانشکده بهداشت عمومی کالج پزشکی هانگژوی چین ، دریافتند که زنانی که سطح تری‌کلوسان بالاتری در ادرار خود دارند، احتمال بالاتری وجود دارد که تراکم مواد معدنی کم‌تری در استخوان خود داشته‌باشند. با استناد به تحقیقات پیشین نیز این موضوع روشن شده است که تری‌کلوسان اثر مخربی بر تراکم استخوانی در حیوانات و رده‌های سلولی دارد. با این حال، در مورد این که با قرار گرفتن انسان در معرض این ماده، سلامت استخوانی انسان چه تاثیری می‌بیند، اطلاعات ناچیزی در اختیار بود و تا به حال تقریبا ناشناخته باقی مانده‌است. در این مقاله به بررسی عوارض آنتی بیوتیک‌ها بر تراکم استخوان‌ در درازمدت خواهیم پرداخت.

* تری کلوسان چیست ؟

تری‌کلوسان ماده‌ای ضد باکتریایی و ضد قارچ است که اغلب در دهان‌شویه‌ها، صابون، خمیر دندان و ضد عفونی کننده‌های دست یافت می‌شود. به عنوان یک مادۀ شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز ، بسیاری در مورد ایمنی آن تردید کرده اند ، از جمله سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ، که استفاده از آن در صابون و محصولات ضد عفونی کننده بدون نسخه را در سال 2017 به دنبال نداشتن شواهدی مبنی بر بی خطر بودن تری‌کلوسان، ممنوع اعلام کرد.
نگرانیها پیرامون استفاده گسترده از تری کلوسان وجود دارد که منجر به گسترش باکتریهای مضری می‌گردد که سبب ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی وآفات می‌گردد.(National Institute Of Health)

*تری‌کلوسان و سلامت استخوان:

محققان داده‌های متعلق به 1848 خانم را مورد تحلیل و بررسی قرار دادند و ارتباط تراکم مواد معدنی در استخوان با غلظت تری‌کلوسان در ادرار آنان را مورد ارزیابی قرار دادند. زنان بر اساس سطح تری‌کلوسان موجود در ادرارن به سه گروه تقسیم شدند.
در این گروه‌بندی ، گروه 3 که بیشترین سطح غلظت تری‌کلوسان را داشتند، در مقایسه با زنان گروه 1 که کم‌ترین مقدار تری‌کلوسان را در ادرارشان داشتند، دارای کم‌ترین میزان تراکم استخوانی مواد معدنی در استخوان ران، ستون فقرات ناحیۀ کمر و میان تروکانتری(interochanter) بودند.( تروکانتر ناحیه‌ای برآمده در قست بالایی استخوان ران است)
در ادامه، زنان گروه 3 در مقایسه با زنان گروه اول، 2.5 برابر احتمال بیشتری در ابتلا به پوکی استخوان در ناحیۀ میان تروکانتری داشتند.
اما تمامی این روابط و توضیحات به چه معناست ؟ رابطه معکوس میان تراکم مواد معدنی استخوان و سطح تری‌کلوسان موجود در ادرار، و رابطۀ مستقیم میان تری‌کلوسان و پوکی استخوان، در زنان یائسه شدت بیشتری دارند.
با وجود ارتباطات نشان داده شده ، این یافته ها را نمی توان این‌گونه تفسیر کرد که اثبات شود قرار گرفتن در معرض تری‌کلوسان سبب بروز پوکی استخوان می‌شود. طیف وسیعی از عوامل دیگر یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی در این مطالعه کنترل و بررسی نشده بود ، عواملی که ممکن است بر نتایج مشاهده شده تأثیرگزارباشند. استدلال برخی بر این پایه است،که احتمال دارد تری‌کلوسان، بیوشیمی استخوان‌ها را دستخوش تغییرنماید. با این حال، همچنان فاصلۀ زیادی با این ادعا داریم که، مواجهه با این ماده می‌تواند سبب پوکی استخوان شود. علاوه بر این ، محققان آمریکایی معتقدندکه در صورت وجود عوارض جانبی احتمالی نیز ، مزایای استفاده از تری‌کلوسان باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا استفاده از آن توجیه شود.(Professor Hammock from the University of California)

به علاوه، این تحقیق نشان داده‌است که تجویز برخی آنتی‌بیوتیک‌ها تاثیر منفی بر سلامت استخوان‌ها نداشته‌اند. دیابت نوع 1 با کاهش تراکم مواد معدنی استخوان‌ها و افزایش خطر شکستن آن‌ها در ارتباط است.شواهدی وجود دارد که پیشنهاد می‌دهد که تجویز داروها و مشتقات تتراسایکلین که فواید ضد التهابی و ضد کلاژنولیتیک آنها می‌تواند در پیشگیری از آسیب و حادترشدن وضعیت استحکام استخوان‌ها مفید باشد.
در این تحقیق که با استفاده از الگوهای حیوانی (موش آزمایشگاهی) به بررسی تاثیر تجویز دوکسی‌سایکلین (یک آنتی‌بیوتیک از کلاس تتراسایکلین‌ها) بر تراکم استخوان پرداخته شد. محققان دریافتند که استفادۀ طولانی مدت از آنتی‌بیوتیک سبب بهبودی این مرض استخوانی نمی شود. با این حال، این ماده، برای ریزساختارها یا ویژگی‌های بیومکانیکی استخوان‌های سالم موش مبتلا به دیابت، مضر نبود.

* آسیبها و عوارض ناشی از آنتی بیوتیک :

این پژوهش هم‌چنین تاثیر استفادۀ مکرر از آنتی‌بیوتیک‌ها را مورد بررسی قرار داده‌است. این تحقیق که روی الگوهای حیوانی و موش‌ها صورت پذیرفت، تاثیر مصرف آموکسی‌سیلین و تیلوسین نوعی از آنتی‌بیوتیک‌ها که اغلب برای کودکان تجویز می‌شود را مورد بررسی قرار داد.
به هریک از موش‌ها یا یکی از این آنتی‌بیوتیک‌ها، یا ترکیبی از هر دو داده‌شد، و به برخی از آن‌ها به عنوان گروه کنترل‌کننده، هیچ آنتی بیوتیکی داده‌نشد. مقدار و تعداد تجویزها منطبق بر مقدار میانگینی بود که یک کودک اغلب در طول سال نخست زندگیش دریافت می‌کند.
این تحقیق مشخص نمود کرد که دوزهای نزدیک به هم و بالای آموکسی‌سیلین تاثیر منفی روی رشد استخوان و توانایی متوقف نمودن رشد را داشتند، در حالی که تیلوسین تاثیر بلند مدت بر وزن نمونه‌ها داشت. بررسی‌ها نیز پیش از این، تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها در دوره‌های مهم رشد را موجب ایجاد اختلال در ترکیب باکتریایی روده و متابولیسم آن و درنتیجه افزایش خطر چاقی بیان نمود.
با این که پژوهش کنونی محدود به موش‌ها می‌باشد، اما نتایج این پژوهش مطابق با چندین پژوهش دیگر است، که نشانگر اثرات سوء تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها برای کودکان در دوران اوایل زندگیشان، می‌باشند.